Vaderlandsche liederen voor de gewapende studenten

[p. 4]

De vaderlandsche student,
Bij zijne terugkomst in Leyden,
Na de groote vacantie van 1785.

Wijs: Voor het Vaderland en Vrijheid.

Welkom, welkom, dierbaer leyden!

'k Treê met vreugd uw poorten in,

Waer mijn Vrienden mij verbeiden,

Mer een gulle Vriendschapsmin. -

Welkom, eed'le stoet,

Die 't bataefsche bloed

Nog veelt wellen uit uw hart,

Daer gij Dwang en Heerschzucht tart!

[p. 5]

 

'k Zal het choor der wetenschappen,

 

Als een waere Pallas Zoon,

 

Veêr, vol ijvers, binnen stappen,

 

Streeven naer de gloriekroon!

 

Koom, mijn Vriendenrij,

 

Streef, gelijk met mij.

 

In het ruime letterveld,

 

Waer ge uwe eer in wijsheid stelt. -

 

 

 

* * *

 

 

 

'k Zal ook weêr 't geweer hanteeren,

 

Vrolijk grijpen naer 't musket,

 

Om den Dwing'land af te weeren,

 

Eer hij ooit zijn voet hier zett';

 

'k Zal voor 't Vaderland,

 

In den engsten stand,

 

Nooit mijn goed of bloed ontzien,

 

Noch, als slaef, voor heerschers vliên!

[p. 6]

 

Zou 'k een Neêrlands Burger heeten.

 

En, als slaef, gekluisterd zijn

 

In een's Graven ijz'ren keeten,

 

En dus vrij zijn slechts in schijn?

 

Neen. - 'k ben een Bataev,

 

Geen verkofte slaef:

 

'k Grijp des naer de kling en speer,

 

En ga 's Dwing'lands doel te keer. -

 

 

 

* * *

 

 

 

Zou ik slechts naer glorie streeven

 

In het moeilijk letterveld?

 

Neen. - Ik wil voor 't land ook leeven;

 

Pal staen, als een moedig held.

 

Groent niet de eerlaurier

 

Voor den Batavier,

 

Die zijn goed en bloed verpand,

 

Voor zijn Stad en Vaderland?

[p. 7]

 

'k Zal met allen lust studeeren:

 

Aen Minerva toegewijd;

 

'k Zal ook vrolijk exerceeren,

 

Met een onvermoeib're vlijt!

 

Ik ken 't zwaer gewicht

 

Van mijn' eed en plicht:

 

'k Moet niet voor mij zelv' alleen,

 

Maer voor 't Land ook vlijt besteên! -

 

 

 

* * *

 

 

 

Koomt, Bataefsche Lettervrinden,

 

Die met mij ter studie zijt.

 

Laten wij ons onderwinden,

 

Om, in weérwil van den nijd,

 

Muit'ren toe een spot,

 

't Vrijheidhatend rot

 

Neêr te vellen door 't geweer,

 

't Land tot heil, en ons tot eer!

 

 

 

A. SOEK,