Vaderlandsche liederen voor de gewapende studenten

[p. V]

Opdragt aen de gewapende heeren studenten te Leyden.

o Gij! Die Neêrlands ramp, met een gevoelig harte,

Waer in het edel vuur der Vrijheid gloeit, beschouwt;

Gij braeven! Op wier moed, toen ons de Muitzucht tartte,

Ook dit Bataefsch Atheen zijn sterkte heeft gebouwd.

[p. VI]

 

Gij gaeft van uwe trouw den Leydenaeren blijken:

 

Gij zaegt, met ons, het rot der Muit'ren onder 't oog,

 

Dat zijne dolle drift voelde in dien stond bezwijken,

 

En, voor uw blinkend stael verschrikt, te rugge toog.

 

Gij voelt dat zelfde vuur nog in uw boezems gloeijen:

 

Gij wet nog tegen dwang en boos verraed uw kling. -

 

Vergeefsch smeedt Dwing'landij verachtelijke boeijen

 

Voor 't Volk dat nimmermeer een slaefsche wet ontving. -

 

o Braeven! die, alleen door Vrijheidsmin gedreven,

 

Uw snipperuuren wijdt aen 't zuchtend Vaderland,

 

Laet toch deeze ed'le drift uw harten nooit begeeven,

 

Biedt aen 't gefolterd Volk, ter redding, uwe hand!

 

Kan u een kleen geschenk, o ed'le Stoet! behaegen,

 

Door Vrijheidszoonen u gulhartig aengeboôn;

 

Ontvangt dees Lied'ren, u welmeenende opgedragen,

 

Uw' fieren Heldenmoed, uw Vrijheidsmin ten loon.

 

Onze achting voor uw deugd kunt ge in dees proeve ontdekken:

 

Lang moet uw strijdbaere arm tot heil des Lands verstrekken!

 

 

 

J. 't HOOFT j.z