't niet beter zijn dit laatste gedeelte zóó te lezen: Voor eene luidende h zet men eveneens an, wanneer de klemtoon niet op de eerste lettergreep valt? Het accent toch valt niet noodzakelijk op de tweede of vierde lettergreep; het kan ook op de derde vallen, b.v. an habiTAtion, eene woning, an hippo-POtamus, een nijlpaard, enz.
Op bl. 40 lezen we: ‘Mijn neef, die boekverkooper is te Duins’, en op bl. 58: ‘Te Duins is een nieuw oorlogschip van stapel geloopen’. Dit zou doen begrijpen, dat Duins eene stad of een dorp ware. Wij meenen, dat Duins, in 't Engelsch the Downs, eene keten van duinen is, zich uitstrekkende langs de Zuid-Oostkust van Engeland van Ramsgate tot Kaap Dunge Ness, en bekend als eene veilige reede vormende voor de op de kust liggende schepen.
Op bl. 77 lezen we, dat het gebruik der uitdrukkingen whereupon, whereof, wherein, enz. niet aan te bevelen is, wanneer de voornaamwoorden, die er door vervangen worden, op menschen betrekking hebben. Wij gelooven, dat deze uitdrukkingen in 't algemeen verouderd zijn, en men althans in 't dagelijksch leven niet hooren zal: The garden wherein I walked, enz.
Wij zouden hierbij nog eenige opmerkingen kunnen voegen; wij zijn echter te hoog met het boek ingenomen, om langer jagt te maken op kleine gebreken, en zouden 't, indien 't zulks noodig had, gaarne ten gebruike aanprijzen.
De Tweede en Derde Afdeeling getuigen van des Schrijvers tact om te kiezen; wij weten bij ondervinding, dat de jongelieden de hier gevonden proza-stukken en verzen met belangstelling lezen.
a.b.m.