Amsterdam behandeld de Heeren ter haar en moll, en beide hebben ook hunne leeredenen uitgegeven. De bovengenoemde is ons echter ter afzonderlijke aankondiging toegezonden, waardoor wij geen gevaar loopen, om eene vergelijking te maken, die, hoe zij ook mogt uitvallen, altijd nescio quid odiosi hebben zou. Wij kunnen echter vrijmoedig verzekeren, dat wij deze rede met groot genoegen gelezen hebben. Zij munt door eenvoudigheid, gepastheid en Christelijken ernst uit. Of niet misschien hier en daar de voorstelling een weinig levendiger en de ontwikkeling van het afgetrokken onderwerp dieper en helderder had kunnen zijn, laten wij onbeslist. In het eerste deel worden deze drie vragen beantwoord: wat is de waarheid? wat is de ware vrijheid? hoe maakt de waarheid ons vrij? In het tweede deel wordt de gemeente opgewekt, om in het woord van jezus te blijven, en aangewezen, hoe onze belijdenis ons daartoe verpligt, onze hervorming het aandringt, onze tijd het vordert en onze zaligheid het eischt. Deze opgave van den inhoud, met 's mans eigene woorden, is verre van onberispelijk te zijn. Eischen, vorderen, daartoe verpligten zijn synonyma. Onze hervorming, waar de hervorming der kerk bedoeld wordt, deugt niet. En dat er van den Munsterschen vrede op den hervormingsdag met geen enkel woord is gewag gemaakt, bevreemdt ons, al eerbiedigen wij ook het besluit der Remonstrantsche Broederschap, om van dien vrede op dien, door de Hervormde Synode daartoe gekozen dag, de plegtige gedachtenisviering niet te vernieuwen. Hoe dit echter ook zij, de leerrede, die wij aanprijzen, verdient in onze dagen gelezen en behartigd te worden.