Louis Napoleon's hond.
Zonder zijnen trouwen en schranderen hond ham zou louis napoleon, naar men verzekert, niet aan zijne gevangenschap op het kasteel Ham ontkomen zijn. Toen namelijk de Prins, bij zijne vlugt uit die vesting, verkleed op het laatste binnenplein kwam, waar de hoofdwacht is, was zijn hond bij de soldaten, die over diens kuren en kromme sprongen lachten. Elk andere hond zou waarschijnlijk, zijnen meester herkennende, op hem toegesprongen zijn en hem dus door zijne liefkozingen verraden hebben. Hiertoe was ham (de hond heeft zijnen naam naar het slot) te verstandig. Hij was bij 's Prinsen verkleeding tegenwoordig geweest en scheen een duister denk heeld te hebben, dat zijn meester verborgen wilde blijven. Kortom het verhaal zegt, dat het beest zich hield als of hij hem niet kende. Het bleef zich met de soldaten bezig houden en deed zelfs alles, om hunne oplettendheid af te trekken, gelijk dan ook de Prins ongehinderd naar buiten geraakte. Een uur later echter, terwijl deze naar de grenzen spoedde, hoorde hij achter zijn rijtuig een luid geblaf. Het was zijn trouwe hond ham, die na hem ontvlugt en zijn spoor gevolgd was. Zoo luidt het relaas. In der tijd is verzekerd, dat men den Prins opzettelijk heeft laten ontkomen. De lezer geloove, wat hem het waarschijnlijkst voorkomt.
Auteursrechtvrij