Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1847

Tijdschrift ter bevordering van Christelijken zin in Neêrlands Indië. Eerste Jaargang. II. Batavia, ter Drukkerije van het Bataviaasch Genootschap. 1846. In gr. 8vo. IV en 176 bl. f 2-50.

Hebben wij onlangs de eerste aflevering van dit Tijdschrift met warme belangstelling begroet (bl. 294-297), wij haasten ons, om ook van de tweede, die thans voor ons ligt, verslag te doen. Onze goede verwachtingen zijn niet teleurgesteld. Moge onze lofspraak, ofschoon niet onvermengd, der jeugdige onderneming tot aanbeveling strekken, ook onder onze landgenooten!

Van de hand van Ds. v.d. meer v. kuffeler vinden wij hier de voortzetting van zijne verhandeling over de Profetiën des Ouden Verbonds, in verband beschouwd met de Evangelische geschiedenis (bl. 3-16). De versnipperde mededeeling bevordert het regt verstand van den zamenhang niet. Ons oordeel over dit gedeelte is niet gunstiger uitgevallen, dan over het vroegere. Bij de behandeling van een zoo moeijelijk en hoogst aangelegen onderwerp hadden wij meer degelijkheid van onderzoek en minder declamatie gewenscht. - Met meer genoegen lazen wij het stuk, getiteld: waarheid en logen, afkomstig van dezelfde hand (bl. 19-51). Den inhoud daarvan achten wij vooral voor onze overzeesche Christenen bij uitnemendheid gepast. En de ontwikkeling zoowel van de gevolgen der leugen, als van de wijze, waarop de liefde tot de waarheid in beoefening moet gebragt worden, geeft aanleiding tot nuttige en behartigenswaardige wenken. - Hoog zijn wij ingenomen met hetgeen Dr. van hoëvell, naar aanleiding van Openb. III:14-22, heeft medegedeeld over de onverschilligheid omtrent christus, (bl. 53-69). De

[p. 453]

juistheid en keurigheid der teekening verdienen evenzeer, als de hooge ernst, die er in spreekt, onbepaalden lof. Waar dat woord ingang vindt in de harten, daar is er een goed zaad in uitgestrooid, dat goede vruchten belooft. - In de Brieven over het lot, dat den Bijbel is te beurt gevallen en over hetgeen hij bewerkt heeft (bl. 73-151), die nog vervolgd moeten worden, vinden wij denzelfden bekwamen Schrijver niet terug. Zij zijn dan ook niet oorspronkelijk, maar naar het Hoogduitsch bewerkt. Hoeveel goeds er ook in vervat zij, de vorm, waarin het ons wordt opgedischt, beviel ons minder. De brieven zijn ook over het algemeen te kort, en de zamenhang is niet overal even helder. - Belangrijk zijn ons weder voorgekomen de Berigten omtrent de Protestantsche Kerk in Neêrlands Indië, die wij ten slotte ontvangen (bl. 155-162). Het Overzigt der Nederlandsche Evangelische Zendelingposten in Oost-Indiën (bl. 163-169), door den Inspector van rhijn gegeven, beantwoordt aan het doel, waartoe het gegeven werd. En wat hier overigens nog voorkomt: Aanprijzing van liefdadigheid jegens de armen in het moederland (bl. 170-173), Toespraak, gehouden bij het leggen van den eersten steen aan de Willemskerk te Batavia, door den Gouverneur-Generaal baud, thans Minister van Koloniën (bl. 174, 175), en dichtregelen: bloemen op het kerkhof (bl. 176), verdient, als bladvulling, de ingeruimde plaats.

Wij hebben genoeg gezegd, bij zoo beperkte ruimte, als waarover wij beschikken kunnen, om den inhoud van deze tweede aflevering aan onze lezers te doen kennen.