Anecdote van Suwarow.
Op den terugtogt uit Zwitserland ten jare 1799 werd het Russische leger zoo zeer door de Franschen bestookt, en had door het ongunstige weder en door gebrek aan levensmiddelen sinds verscheidene dagen zoo ontzettend geleden, dat zelfs den gehardsten soldaat de moed ontzonk. Toen de manschap op zekeren avond zeer laat halte hield, werd het onverwachte bevel uitgevaardigd, om den marsch te middernacht voort te zetten. De soldaten morden, ja weigerden gehoorzaamheid. Dit kwam suwarow ter ooren; en, daar hij wist, dat elk uur uiterst belangrijk was, zond hij eenigen zijner stafofficieren, om de manschap van de noodwendigheid der gevorderde inspanning te overtuigen. Alles vergeefs. Nu ging suwarow zelf naar het bivouak, en niet dan met groote moeite gelukte het hem, den soldaten de belofte af te dwingen van met het eerste hanengekraai op te breken. Zij meenden alzoo voor 't minst eenige uren langer voor hunne nachtrust gewonnen te hebben, en legden zich neder tot slapen. Maar om middernacht stond suwarow op, en bootste, op eenigen afstand van het bivouak, het hanengekraai zoo volkomen na, dat binnen weinige minuten alles onder het geweer stond, en weldra het gansche leger zich op marsch bevond.
Auteursrechtvrij