Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1835

Klopstock's eere gehandhaafd.

In een gezelschap werd eens eene nieuwe, ongemeen fraaije

[p. 264]

Ode van klopstock gereciteerd. Een der toehoorders, een wijshoofd zonder smaak of gevoel, gaf zijnen twijfel te verstaan, of deze poëzij wel uit de veder van klopstock gevloeid ware. ‘Ik wenschte,’ sprak een der aanwezigen, ‘dat uw vermoeden gegrond ware, omdat wij alsdan eenen klopstock te meer bezaten!’