De paruiken-speculatie.
(Uit Bonaparte et les Grecs, par Mad. l.s. belloc.)
De Generaal aubert dubayet, tot Gezant van Frankrijk bij de Porte benoemd, nam met zich een' ouden dienaar, aan welken hij verkleefd was. Deze, partij van zijne reis willende trekken, besloot, een honderd louizen, de vrucht zijner spaarzaamheid, te besteden tot den inkoop van een kargazoentje, maar vond zich verlegen in de keus der waren. Een spotvogel, dien hij in den arm nam, raadde hem, in paruiken te speculeten. Hij nam zulks voor ernst op, en bestelde eene goede partij paruiken, deed dezelve zorgvuldig inpakken, en scheepte zich in met de zelfvoldoening eens handelaars, bij voorraad zijne winsten berekenende. Maar hoe groot was zijne ontsteltenis, toen hij, te Konstantinopel aangekomen, overal niet dan tulbanden zag! Hij hoopte echter, dat ten minste bij de Grooten de paruiken in eere zouden zijn; maar de bezoeken, die elkander bij zijnen meester opvolgden, openden hem ook te dezen opzigte weldra de oogen. Slagtoffer eener sopperij, geruïneerd, gekwetst in zijne eigenliefde, verviel de arme man in eene diepe droefgeestigheid. De Generaal ontdekte zulks, ondervroeg hem, en vernam de oorzaak van deszelfs verdriet. Zijne gedachten waren nog vervuld van het treurige en tevens koddige, in dit avontuur gelegen, toen de Grootvizier zich liet aanmelden. Na het gebruik der koffij, vertelde de Gezant, ten einde de stroeve st lzwijgendheid van den Turk, zoo mogelijk, op te heffen en te vervrolijken, hem dezen snuggeren trek. De Vizier glimlachte niet eens; maar, deftig zich den baard strijkende, zeide hij, na een oogenblik bedenkens: ‘Stelt gij belang in den man?’ - ‘Zeer veel; het is een oude dienaar, die zich altijd bijzonder aan mij verkleefd betoond heeft.’ Het onderhoud kreeg nu eene andere wending; de Turk nam vervolgens afscheid, en vertrok. Des volgenden daags werd een firman uitgevaardigd, bevelende
aan alle Joden, op straffe van eene aanzienlijke boete, niet in het openbaar te verschijnen, dan met eene paruik, in stede van de gele muts, die hen gemeenlijk onderscheidt. Zijne Hoogheid verwaardigde zich zelfs, hen te onderrigten, dat er een magazijn van paruiken voorhanden was bij het Fransche Gezantschap. Men verbeelde zich den toeloop! Men drong en verdrong zich