Een wenk aan dames.
Dames, die gewoon zijn haar kleed ongemeen laag op rug en boezem te dragen, of beneden de schouders, worden inzonderheid welmeenend gewaarschuwd, zich in acht te nemen voor iemand, die, sinds eenigen tijd, schier alle plaatsen van openbaar vermaak, en zelfs menige bijzondere partij, bijwoont. Het is een oudachtig Heer van een eerwaardig voorkomen en zeer beschaafde zeden. Zijne bestendige gewoonte, wanneer hij eene vrouw of meisje ontmoet, op gemelde wijze gekleed, is, door middel van eene bijkans onmerkbare en schijnbaar toevallige drukking met een klein instrument, hetwelk hij in zijne hand verbergt, de volgende woorden op haren rug of schouders te prenten: Naakt, doch zonder schaamte! De vlek is als die, welke wordt voortgebragt door lapis causticus; geen wasschen wischt haar uit, en, aan de lucht blootgesteld, wordt zij nog meer zigtbaar, zoodat niets dan bedekking dezelve kan verbergen. Men zegt, dat reeds een aantal Dames zich niet meer kan ontkleeden, om naar eene partij te gaan, zonder dit onuitwischbaar merkteeken van oneere te vertoonen.
Auteursrechtvrij