Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1801
(1801)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen– Auteursrechtvrij[p. 379] | |
vinden voor een Kluchtspel; dan in dit stukje is evenwel alles, vertrouwen wy, vry wat overdreven; ook zyn die tyden, en by de Fransche Republiek en by ons, lang voorby Dit Kluchtspel, intusschen, dat zeer wel afloopt en ons by wylen recht hartlyk heeft doen lachen, kan welligt een of anderen heethoofdigen nog van nut zyn. Ziet hier iets ter proeve: Blaise. Mag ik, als 't u belieft, Heer President! ook eens zulk een ding doen? Brodin. Eene motie meent gy? Blaise. Jaa krek gevat, - eene motie. Brodin. Gy? - kom gaa uw gang. - Spreek! - Maar Jean schenk intusschen eens in. Blaise. Daar ik meer dan eens van die edelmannen digt en dugtig ben afgeklopt, zoo als ik u eens krek zal verhaalen, van hetgeen my van die snaaken al zoo gebeurd is, sinds ik een kleine jongen was.... Brodin. Lapsalverye, lapsalverye, laat dat verhaal maar agter, zeg maar kort en goed, wat ge meent en begeert. Blaise. Al die adelyke afrossers maar zonder veel omslag den hals te breeken; zie daar dat is kort en goed. Rivaut. Me dunkt dat is voor een begin wat grof; - we kosten daar eerst eens over schryven aan de moeder-club te Parys, als we een Secretaris hebben, die wat schryven kan, en vragen haar hoe zy het bliefde te hebben. - Maar intusschen kosten wy alle hunne goederen verbeurd verklaaren, en hunne huizen en kasteelen, zoo als flus al gezegd is, afbranden. Brodin. Regt zoo, regt zoo, hunne goederen verbeurd verklaren, hunne kasteelen afbranden, en hen aan den dyk jaagen, dat kan 'er door, dat is tot behoud van het vaderland en tot vestiging van onze vryheid; - maar hen allen den hals te breeken, - zie wy zyn alle menschen met malkander, en één en dezelfde lieve Heer heeft ons allen geschapen, waarom zouden wy hen dan mishandelen? - Maar hunne goederen verbeurd verklaaren, dat is het waare. - Wat zeggen de broeders? zullen we de goederen der edellieden verbeurd verklaaren? - die 'er niets tegen heeft staa op! - niemand niet? - dat is dan weer gedecreteerd. - Zoo, zoo, wy doen in deze zitting nog al wat zaaken van gewigt af. - Daar mogen wy wel weer een schepje op hebben. Jean schenk in, enz. |
|