Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1792

[p. 627]

Mengelingen uit myne Portefeuille. In vier Afdeelingen. Door J.A. Backer. Eerste Deel. Te Amsteldam by A.B. Saakes, 1791. In 8vo, 274 bl.

De vier afdeelingen, welken in den tytel van deeze Mengelingen genoemd worden, volgen in deezen rang op elkander. De Eerste Afdeeling, bestaande in Vertelzels, Vertoogen, en Herderszangen in prosa. Tweede Afdeeling, behelzende Dichtstukjes; de Derde, Anecdotes; en de Vierde bevat Medegedeelde Mengelingen: alle zyn zodanig, dat ze den Leezer, in een uur van uitspanning, kunnen bevallen, en den Heere backer aanmoedigen, om als Verzamelaar van alle, en als Opsteller van veele, met de uitgaave deezer Mengelingen te vervolgen.

Wy zullen onzen Leezer zeker eenig genoegen verschaffen, wanneer wy drie kleine staaltjes, uit de derde Afdeeling, mededeelen. Anecdotes zyn thans in den smaak; schoon 'er maar al te veel zonder zout, of zonder doel, in verscheidene gezelschappen gehoord worden.

Antwoord van den Mertog van Orleans, aan de Gravin de Sillery.

Men weet, dat de tegenswoordige Hertog van Orleans (Egalitë) een Volksvriend is. - Zich bevindende by de Gravin de sillery, zeide deeze tegen den Hertog: ‘Gy behartigt weinig het belang uwer kinderen, door dus de zaak der Gemeente voor te staan; denkt gy wel, dat zy, ten eenigen tyde, kunnen geroepen worden, om den troon van Frankryk te betreden? en gy dan, door deeze handelwyze, hunne magt zoudt fnuiken.’ - Ja Dame, was het antwoord van dien Prins, Ja, maar Dame, denk niet dat ik zelf Slaaf wil weezen, om myne kinderen het vermaak te geeven van Tirannen te kunnen zyn.

De bakker van Roermond.

Een zeker Bakker in de Stad Roermond, een geestige Snaak, had het ongeluk zich in een gezelschap zo overstallig dronken te drinken, dat hy volstrekt van niets meer wist. Eenige der tegenswoordig zynde Vrienden wilden hem een pots speelen. Zy wisten ten dien einde het kleed van een Capucyner Monnik te bekomen, trokken hem dat aan, lagen hem voor de poort van een Klooster neder, schelden aan, en gingen heen.

[p. 628]

De Portier open doende, en na zyn gedachten daar een dronken Monnik ziende leggen, gaf 'er kennis van aan den Pater Guardiaan, die aanstonds beval, dit ergerlyk voorbeeld op te neemen, en in het Klooster te laaten uitslaapen. Dit geschiedde. - Toen hy 's morgens nuchteren ontwaakte, meende de Pater Guardiaan hem scherpelyk door te haalen, als een schande van zyne Orde. Ten dien einde by hem gegaan zynde (terwyl de Bakker zich zelf van het hoofd tot de voeten, en aan alle zyden, bekeek) vraagde hy: wie zyt gy? - ‘Ik weet het niet,’ - antwoordde de Bakker. - Waar is uw Klooster? - ‘Ik weet het niet.’ Kortom, op alle vraagen viel het zelfde antwoord. De Pater Guardiaan eindelyk knorrig wordende, en een' dreigenden toon aanneemende, zeide de Bakker: ‘Pater! ik zal u alles zeggen wat ik weet, heb de goedheid, en zend een der Monniken naar den Bakker, op den hoek van gintsche straat; indien deeze niet te huis is, ben ik hem, maar anders ken ik waarachtig my zelve niet.’

De Kruisdraager.

Zeker Priester zyn Gemeente de noodzaakelykheid voorgehouden hebbende, dat elk zyn kruis met geduld moest draagen, was 'er eene zyner toehoorders, welke zyn Vrouw aan de Kerkdeur opwachtte, en haar op zyne schouderen te huis droeg.