wilde zyne Oogenzalf gebruiken, noch in zyne Rarekiekkast kyken. Eindelyk evenwel gelukte het hem, deels door list, deels door de nieuwsgierigheid gaande te maaken, Donator en deszelfs Dochter Adelziek te beweegen, om zig de oogen te laaten zalven, en te zien wat zyn Rarekiek vertoonde. Naar maate dat hun gezigt helderer wordt, en zy oplettender toezien, worden ze duidelyker gewaar, hoe verkeerdlyk zy gehandeld hebben. Denator met zig niet alleen van Vreemdelingen te laaten bedienen, (dat op zig zelven niet schaadde;) maar ook met zulke Vreemdelingen met Officien te begiftigen; terwyl hy de Inlanders van de hand wees. En zyne Dogter Adelziek met een Huwelyk met een vreemden Baron te stellen boven dat met een braaven Burgerszoon, of een Inlander van haars gelyken rang. Het gevolg hier van is, dat de snorkende Baron Bierkan moet afzien van zyne gewenschte Egtverbintenis met Juffrouw Adelziek; dat Heinrich Schraapdarm, verstaande dat 'er geen Officie meer voor hem opzit, den dienst van Heer Donator verlaat, en zyn Neef Hans Spekzwoord beduidt, dat hun de weg nu afgesneeden is, om grosse Herre te worden. - In 't gantsche beloop van dit Stukje, dat, naar den aart van 't onderwerp, op een grappigen trant, vry wel uitgevoerd is, houdt de Opsteller eene omzigtige bescheidenheid nopens de Vreemden in 't oog. Hy erkent de weezenlyke waarde veeler Vreemdelingen, die ons Land dienst gedaan hebben en nog doen: dan hy wraakt het misbruik, het welk maar al te veel plaats heeft, dat men meer op heeft met Vreemdelingen, dan met Inlanders; en bovenal, dat men zig in 't Burgerlyke van Vreemdelingen laat bedienen; welken men dan een gering loon geeft, om hun ter gelegener tyd te begiftigen met een Officie, daar een Inlander eerder toe geregtigd was.