Uytertse hylickmaeckers

Vol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen

[p. 78]

Vreughde-Liedt, op ’t Houwelick van sijn Hoogheydt den Prince van Oranje, met Maria, Oudste Dochter van de Hertogh van Jorck.

[p. 79]

Stem: Als ’t Begint.

VErblijt u ghy Batavieren,
Maeckt vreughden om end’ om,
Kroont nu met Lauwerieren
Den Prins d’Oranjen Blom,
Die heden sijn Trouw, Aen een Vrouw
Van ’s Konings bloet heeft verbonden,
Aen Ducq de Jorrecks Kint,
Die hy seer bemint,
Zoo gaf hy sijn trouwe handt
Binnen Engelandt.

Maria die edel Princesse,

Daer alle deught in blinckt,
Is nu Wilhelmus Meestresse;
Op haer gesontheyt drinckt:
Steeckt Pecktonnen aen, En laet gaen
Den Vuurpijl tot door de wolcken;
Want siet den wegh aenvaert,
Maria Stuaert,
Al met u Oranje blom
Haren Bruydegom.

Een treyn wel van twintigh Carossen

Al met ses Paerden in,
Onder ‘t Canon te lossen,
Daer Coninck Coningin,
In d’eerste Koets sat, Die door d’stadt
Dees edel Bruyt convoyeerden;
In d’ander Koets naer,
Daer sat openbaer
De jonge Oranje blom
Met veel Edeldom.

Al met magnificentie

Reden te Kerck, alwaer
Zy in ’s Konings presentie
Beloofden Trouw malkaer,
Trompet en Tamboer, Gaf rammoer;
De Klocken die luyden met vreugden
Al om dit edel Paer
Dat Trouden te gaer:
Toen reedmen met grooten lof
Weer naer ’s Konings Hof.

[p. 80]

 

 

Alle de Heeren van Londen,

 

Meenigh Marquies en Ducq,

 

Als dees Trouw was gebonden,

 

Boden hun veel geluck:

 

De Tafel geset, Vol Bancket;

 

Violen en Bassen kloncken,

 

Men dansten paer aen paer,

 

Men dronck den Wijn klaer

 

Al op de Gesontheyt uyt

 

Van Bruygom en Bruyt.

 

Couragie dan met pleysiere,

 

Maeckt blijdtschap door het Landt;

 

Laet nu de Wimpels swieren,

 

Den Prins is hier te Land;

 

Die met sijn schoon Bruyt, In een schuyt

 

Oft gulden Schip was geseten;

 

Hy brenght sijn Liefste mee,

 

Die ons haest den Vree

 

Sal maken met Vranckrijck

 

Door dit Houwelijck.

 

Ghy Princen wilt u verblijden,

 

Maeckt vreught aen alle kant,

 

U naecken beter tijden,

 

Heden door Engelandt;

 

Dit Edel verbont, Zal de wont

 

Van d’Oorelogh haest uyt-blussen;

 

Sa roept dan al viva,

 

Met vreughden, sa, sa,

 

Viva ons Oranje Spruyt,

 

Met sijn Edel Bruyt.

 

EYNDE.