Uytertse hylickmaeckers

Vol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen

Een Nieuw Liedeken, Hoe een Meysken en Mey heeft laten planten, die Pap sal eeten tegen Nieuw-Jaer.

Stemme: La don dynen.

DAer gink een aerdigh Meysken jonk,
Spanseren door de weyden,
Don dijnen la, don dijnen la, don don.
Al met haer Lief op zijden;
Door het gras dat sy gonck.

Hy nam dat Susken by der handt,

Spanseeren door een veldeken,
Don dijnen la, don dijnen la, don don
Daer waegen sy ’t Minnen-speldeken
Al met desen jongen quant.

Als hy sijn willeken had gedaen,

Hy gaf haer meenigh kusken
Don dijnen la, don dijnen la, don don
Hy sey wel soete Susken,
Gy meugt nu wel t’huyswaert gaen.

Sy viel den minnaer om den hals,

Dat soete kindt dat schreyden,
Don dijnen la, don dijnen la, don don
Sout gy van my konnen scheyden,
Is u Liefden soo vals.

Och Liefke waerom weende gy,

Het zijn maer domme lusten,
Don dijnen la, don dijnen la, don don
Die ons jonck hert ontrusten,
In het Bloeyen van de Mey.

[p. 27]

 

 

Jonghman gy gaet u verstant,

 

Nu wel veer te buyten,

 

Don dijnen la, don dijnen la, don don

 

Laet ons het Houwelick sluyten,

 

Dat ons liefden eeuwigh brant.

 

Sijn hert verheughden hem so seer,

 

Hy gaf haer soen op soene,

 

Don dijnen la, don dijnen la, don don

 

Al in het grasken groene,

 

Soo kreegh hy haer hooghste eer.

 

Hy liet haer weer daer hyse vand,

 

Hy heeft haer heel vergeten,

 

Don dijnen la, don dijnen la, don don

 

Eenen Mey die Pap sal eten,

 

Heeft hy’t Meysken daer geplant.

 

Oorlof gy jonge Meyskens teer,

 

En laet u niet bedriegen,

 

Don dijnen la, don dijnen la, don don

 

So en hoeft gy niet te wiegen,

 

Strijdt doch altijt voor u eer.