De twee vrolyke confraaters. Zingende de nieuwste liederen

[p. 79]

't Is beter vrede alleen,
Als onrust met uw tween.

Wys: 't Geld is de ziel van alle zaaken.

DE MAN.

Zal het dan nog lang zoo blyven /
Wat dat ik ook met uw begin?
Altyd knorren en altyd kyven /
Zelden is iets naar uw zin. bis.

DE VROUW.

Draagt ge aan myn nog na de reeden /
Welke myn zoo misnoegen kan /
Minde gy deugd en braave zeeden /
Ik was verheugd myn lieve man. bis.

DE MAN.

Ziet ge in myn zoo veel ondeugden /
Waarom dat ge op myn kyven moet?
Al wat ik werk doen ik in breugde /
Doem ik u niet myn Naatje zoet; bis.

DE VROUW.

s' Morgens in de kroeg te loopen /
En s'avons in de roode wyn /
Wat gy wind / drank voor te koopen.
Neen: Ianne man 't kan zoo niet zyn. bis.

[p. 80]

 

Zou een vrouw dat dan niet verdrieten?

 

Zulk een leeven gestadig aan /

 

En dat durvt men nog braavheld hieten /

 

Als men verwaarloost zyn bestaan. bis.

 

DE MAN.

 

Vrouw; gy moet niet langer kyven /

 

Veel liever scheid' ik van uw af /

 

Als om staeg in onrust te blyven /

 

'k Meet dat ik daer toe geen reeden gaf. bis.

 

DE VROUW.

 

'k Wil wel gaerne van uw scheiden /

 

En leeve op myn zelvs alleen /

 

Het zal 't beste zyn voor ons beiden /

 

Beter als onrust met ons tween, bis.

 

Wie had dit kunne voorspellen /

 

Eer het Huw'lyk was geschied /

 

Dat de mans hunn' wyven niet tellen /

 

Maer zoo zyn ze dog alle niet. bis.

 

Verlaet myn Jan zyn slegte weegen /

 

'k Neem hem gulhartig weder aen /

 

Ach; beleefde ik nog eens die zeegen /

 

Maer zoo als 't nu is kan 't niet gaen. bis.