De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 122]

Hollands Ondiep
De Tiendaagse Veldtocht
Peke Sits

‘De ransel vol met heldenmoed gepakt,
Gods zegen laten dalen van de kansel
en afmarcheren voor een flink pak ransel.
Wij hakken de rebellen tot gehakt.

Met hoge ogen uitziend naar dit kansspel
vermanne zich bij wie verweekt, verzwakt
de moed al in de schoenen is gezakt.
Zijn voetspoor zij bezaaid met zijn vermansel.’

Zo liepen we als leeuwen op een rij
onszelf tot ver in Vlaanderen voorbij
om toch bij nader inzien aan de hunne
zijn tanden en zijn klauwen maar te gunnen.
Dit kleine rechtsomkeerpunt in de strijd
heeft Nederland van België bevrijd.

Dan liever...

Die helden met hun gul vergoten bloed
doen het in mijn verbeelding niet zo goed.
Het zijn helaas maar halve hoogtepunten
waarop Van Speijk Van Schaffelaar ontmoet.

Vlaamse schone

Zij was gans schoon, schoon 'k thans pas
zie dat z'in hoofdzaak gans was.

Waalse lelijke

Manneken tant pis