De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 56]

Vier gedichten
Paul Leive

Bouwdozen

Te lijmen Stuka's,
zeilschepen en ridders.

Het kind kiest toch
maar liever voor die
plastic desperado.

Verf en het voetstuk
moeten apart betaald.

Thuis heeft de vader
z'n kleine knutselaar
in troost verzopen.

Het ventje R.

Waar moet dat heen met zo'n kind?

De gele bal die ik
op het strand van Egmond
miste
dobbert tenminste nog naar Aarhus
met de jaren.

Maar dat kind

[p. 57]

Portiek

De peuter in een wehrmacht-jas
drijft stil z'n handel
op een kist.

Het trappenhuis gekonfiskeerd,
maar dat mag wel van moeders nieuwste
vriend, oom Gundebald.

De beursnoteringen neerslachtig,
aanbod heden: ruitjesdrop en
doppen grijze wijn.

De tent sluit vroeger met die ene klant.

En 's avonds kleeft het nieuws
- hardop te lezen -
aan de treden.

Avond

Ik speel dat ik je afhaal op Centraal.
Een hondeloze riem doet mee,
ook 't wapperend jasje en
de steeds lege vuist.

De zoute wester stuurt
reizigers hun bussen in.
Koud en onbekend word ik
als een bulgaarse gedenksteen.

Zo je komt, jij
verlegen strateeg, maar
nog altijd een strateeg,
bied ik je een zoemend
schedelonderdak tot voor m'n deur.