Trotwaer. Jaargang 18

[p. 150]

Tsjits Peanstra
Helling

Har houlik, 'n skip dat op 'e helling lei,
de boaiem heal ferruske en fergongen
mar, yn de meny setten en ferfongen
like it no as wie it krekt wer nij.

Sa koe de wyn wer troch de touwen sjonge,
it boat as eartiids driuwe op eb en tij
en út en troch wer falle yn it lij
mar gauris wie it hiele swurk beronge.

De simmer gyng en aanst waard it wer hjerst
hoe soe de boel him hâlde, ek yn dizzen
de reis hie suver net ûnaardich west.

dus kaam it spul wer foar de wâl te lizzen
ôftúgd en wol, it bylke nammers bêst
mar fierder bleau der neat en neat te sizzen.