Trotwaer. Jaargang 16

[p. 216]

Margryt Poortstra

Ferjeid

achter de nijbou
dy 't mei bleatbetonnen skonken
rjochtop yn 'e rommel stiet
leit tusken winterweet
en swarttarre dyk
sa'n oardel pûnsmiet
smoardrokke seefûgels

soe it de lêste
gearkomste wêze
foar de oerdracht fan 'e macht

[p. 217]

Ut

seefûgels
kriezje yn in tsjûke loft fan jiske
de stilte stikken fan it lege strân

seewetter
hinget oan ús lippen
en snuvend slikje wy
de sâlte drippen om 'e mûle wei

it spoar rint dea
wat hat ús leafde west
as koart fertize reitsjen yn elkoar