Trotwaer. Jaargang 11

[p. 298]

Jelle Kaspersma

it libben is grôtfol riedsels
tocht ik
en mist kaem oer my del
it paed fordwoun yn nacht en dize
myn bigjin myn ein
koe ik heine mei de noas
rook fan bargen jarre âld hea
tiid bleau menuten lang hingjen
doe kaem de wel wer foar it moanneljocht
mei swietrook fan iel fean en stil wetter
nuver
sa fytse je togearre op sûnder erch
rûke neat en hawwe in skoander doel
dan foroaret inkelde dagen neltiid
it ljocht yn twa eagen
hja keare ta nacht wjirmen stof
frjemd
komt elts moatten jin dan foar
ûnder dizze swarte himel
opfytse mei jinsels
nel neat