Trotwaer. Jaargang 8

[p. 88]

Theun de Vries
Fügels troch in albasten tek I

Ûnder de Moslim-dynasty fan de Abbasiden, tusken 750 en 1258, waerd hjar haedstêd Bagdad in sintrum fan kultuer der't east en west inoar metten. De Arabyske poesij bilibbe in gouden tiid. Hjir folget de neiklang fan trije forneamde dichters (yn trije ôfleveringen - red.) dy't yn dy rite libben. Dizze kar út har wurk is oerset neffens it boekje Birds through a ceiling of alabaster (Penguin Classics, 1975).

Abbas Ibn al-Ahnaf (750-809)

As ik ûnderweis bin nei dy en de moanne
Stiet der net om my it paed to wizen
Stekke de kometen fan langstme myn hert
Sa yn 'e brân dat de ierde opljochtet
Troch it offerfjûr efter myn ribben

As hja lâns panderet mei hjar tsjinstfamkes
Is hjar moaijens in moanne tusken wiffe lantearnen.

[p. 89]

 

Abbas ik woe datstû it himd wiest

 

Op myn liif of ik dyn himd

 

 

 

Of ik woe dat wy in glês wiene,

 

Dû as wyn, ik as klear wetter

 

 

 

Of ik woe dat wy twa parkytfûgels wiene

 

dy't allinnich yn'e woastine libben

 

 

 

Frij fan folk.

 

 

 

Sûnt hja my dit oandocht warrelet myn hert

 

Tusken sân en wolken, wolken en sân.

 

 

 

Hwat sit forkeard? Leafde forsteuret de frommens

 

Fan Gods folk. Hie Er mar gjin fear op dy pylk set.

 

 

 

Leafde hat my opskipe mei in hoeden frommis

 

Dy't hjar to war stelt efter wale en blinen.

 

 

 

Daechliks stie ik by hjar doar en longere

 

Sa lang dat ik in spiker yn it hout waerd.