Trotwaer. Jaargang 5

[p. 188]

Oene Spoelstra
(Doe't ik Dylan Thomas lies)

Rein rein

Yn it strieljende breidsbêd gjin roazen
fan nachtlike langstme
kâlde ûnhuere dagen
dit feest
mei in neiteam fan earstelingen
skrousker noch
as it neijiersljocht

en werom dochs kaem ik
brêgeman
oer it hege stalt fan 'e skyn
op dyn bêd en forkwynde
dyn libben ta neatichheit
hwerom dochs
hwerom dochs o god

jow ús heare
dagen
mar sûnder de kleuren
fan tsjoen en ûnwêzentlikheit
jow ús de nachten
ûnhearber

jow ús o heare
rein rein

[p. 189]

Wemoedige deade

ik seach in fûgel
ik hearde de wyn
kraeijen
wie ik mar libben
wetter
westewyn
wie ik mar

doe lûken sinne en wille
kwadraten rjocht-
linichheit
ta in masker fan
âld sear

immen sei:
twa kwartsjes mefrou
dizze stift jowt
nij libben
twa kwartsjes westewyn

[p. 190]

Sikehus

nou leit er dêr
de mislearre keizer
fan it poallânskip
mei hannen en foet
yn in ôfmetten frijheit
inkelde meters
yn't fjouwerkant
dizze wrâld
fan it eilânbistean
njonken oare ûnsichtbere
keningen yn withoefolle
keninkriken tichteby

in lichem fan winsken
sachte pine
biheint it bistean