De ton vol vrolykheid

Minne-klagt.

'k Heb een verbond, Met Cloris mond,

Want zy heeft myn hert en ziel doorwond.

Zy is schoon, zy is fraai, en zy heeft verstand.
En zy is een paerel van het land.
Van haar trouw ben ik altyd bewust,
Daarom schep ik ook in haar lust.

Zie je niet Katryn, Hoe dat ik zugt en kwyn,

En schier sterf van de minnepyn.
Of veragt gy de standvastigheid
Van een hart dat u mind in tederheid.
Zo stel 'k de min gansch uit myn zin,
En neem Bachus traanen in.

Neen Floris, neen, Al uw gebeên

Is vergeefs, daarom gaat vry heen.
Want myn hert dat is al lang verzeld,
't Is tyd dat je na een ander vryd.
Steld vry de min gansch uit uw zin,
En neemt Bachus traanen in.

Adieu stuursche meid, Die my heeft verleid,

Nu wil ik 'er, de min tot spyt,
Myn begeeven tot Bachus nat,
En trouwen met een voedervat.
Ja stellen de min gansch uit myn zin,
En neemen Bachus traanen in.