Wim Hofman
Hieronder staat het verhaal van
Blauwoogje
Groenoogje en
Roodoogje
![illustratie](_tir001199901ill12a.gif)
zei tegen
![illustratie](_tir001199901ill12b.gif)
: jij hebt ogen
met de kleur van de zee als het waait!
En jij zei
![illustratie](_tir001199901ill12a.gif)
, jouw ogen hebben de kleur
van de oceaan in de zomer.
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
hoorde
dit en was bedroefd. Niemand niemand
houdt van mij, zei
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
. Mijn ogen
zijn lelijk, afgrijselijk als een zee van bloed.
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
ging naar de keuken en stak zich
de ogen uit. Hoor je dat? vroeg
![illustratie](_tir001199901ill12a.gif)
aan
![illustratie](_tir001199901ill12b.gif)
. Ze hoorden gekerm. Laten we
gaan kijken. Zij vonden
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
met een doek
vol rode vlekken over het hoofd en toen zij
ontdekt hadden wat
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
gedaan had
schrokken ze en ze zeiden: hoe kun je
nu zoiets doen! en ze wilden
![illustratie](_tir001199901ill12c.gif)
daarna nooit meer zien.