Tirade. Jaargang 41 (nrs. 367-372)

[p. 202]

George Moormann
Gedichten

Miljoenen zaden op zoek
naar geluk, maar waar je ook bent:
spar is solo, den is duo.

Ja ook wij wilden verkleven
tot twee naalden op een buik,

tot dood die verzwolgen is,
tot eentje met twéé ballen en één piek.

[p. 203]

Een maatje groter S.V.P.

 

Flink uit zijn kluiten gewassen

 

en ook nog in een ruime pot gedaan

 

maar wat valt hij uit.

 

 

 

Zeker weten doe je het nooit,

 

maar zo te zien

 

duidelijk een boom in de war.

 

 

 

We schuiven aan tafel en doen

 

ieder ons eigen gebed, waarin we smeken

 

ons koude naar kleren te geven.

[p. 204]

Her master's voice

 

Sta op en wandel,

 

we weten wat we zien,

 

althans nemen waar uit oren die

 

daarvoor zijn gebouwd,

 

deze ondubbelzinnigheid

 

ter grootte van een kastje.

 

 

 

De bedrading in hun hoofden

 

smelt nog wat na, terwijl een

 

deskundige iets mompelt over

 

een mens die dwaalt zolang hij

 

aan de verte van zijn eigen

 

ik voorbijgaat.

[p. 205]

Een zomertijd, een theetijd?

 

Zo gebeurde het dat zij

 

zich vrijdagmiddag na vieren

 

verloor in wat water en zeep,

 

in het blazen van prachtige bellen,

 

maar haar theewater vergat,

 

haar gasten omwille van een woord,

 

een zeer smal vergezicht tot wanhoop bracht,

 

dat er letterlijk uit glaswerk

 

een slagwerk groeide.