ter dan ‘heb’, anders heb je een rijmwoord zoals ‘leb’ of ‘mep’ nodig en dat valt wat uit de toon: ‘hij schreef met maagzuur en leb’ is onwaarschijnlijk, en ‘ik gaf het water een mep’ zou de verhouding met dat kind in een ongewenst zonlicht stellen. Trouwens ik vind ‘zonder haast en zonder schroom’ ook een beetje geforceerd. Hoe is:
Maar toen heeft het alles wat
ik de hele rest van mijn leven
kalm, langzaam opgeschreven.
Je zou natuurlijk ook kunnen zeggen:
Maar toen schreef het een lijst
van groenten die ik moest kopen.
Helaas, het was Zondag in Zeist
en de winkels waren niet open.
Natuurlijk vraag ik mij af of Nijhoff zichzelf ook zoals ik zo nu en dan zulke oneerbiedigheden aandeed, maar ach, een mens moet van de doden ook niet alles af willen weten.
We hebben hier twee van de drie oude delen verzameld werk, van 1954, en ‘het Uur U’ is er bij. Nu lees ik het nog eens. Wacht dus even.
Ja, mooier kan het wat mij betreft niet, dan ‘het Uur U’. Iedereen en ik hebben sindsdien allerlei afwezigheden beschreven, ik trouwens verleden week een.
Jammer van al die ellendig rijmende toneelstukken van hem, enook die herschreven psalmen. Iemand had mij verleden jaar gevraagd ook eens een van de bijbelpsalmen te herschrijven, maar wegens hun gebral over vijanden die op het hoofd geslagen moesten worden als God tenminste wist wat Hij deed, schreef ik een eigen stel. Ik wou dat Nijhoff dat al gedaan had, en het desnoods ‘het uur Gij’ genoemd. Dan hoefde ik die ook al niet meer. ‘Hoe mooi? De hemel weet hoe, maar dat is tot daaraantoe’ leek hij mij immers te schrijven, praktisch onder te haastig bevend water.
Leo Vroman
Auteursrechtelijk beschermd