Tirade. Jaargang 29 (nrs. 296-300)

(1985)– [tijdschrift] Tirade– rechtenstatus



[pagina 722]
D. Hilleniuss Gedicht Dichter bij de huid Praten is schaatsen raken op het smalst harde oppervlak koud Vorst sluit de huidmondjes wekt de koelhartigen onaantastbaarheid negerend steen willen blijven in kolkende beek schaatsen is misleid vliegen verbonden blijvend aan dood water kou is voorbij leven De dame naast mij praat steeds groter zie ik afstanden Siberische vlakten tussen mij en het begeerde doel van warmte aanraken voorbij de taal Zijn is hebben van eigenschappen eigenschappen zijn niet eigen maar deelpunten met wat aanligt Geef me je hand laat me kijken naar de beweging van je lippen als ik nog dichter bij je kom
[pagina 723]
je geur en warmte proef als ik je zoen gemis dat ik je niet kan zien ik denk veel aan je als ik in je armen lig stel ik me voor dat ik ons zie en gloei nog meer wat gebeurt er als je kijkt als je kijkt om te onthouden en als je tast je hand legt op het andere wat sleep je mee naar die grot waar je meet, vergelijkt waar je leeft door de grenzen te bespelen van ervaringen, waar je namen geeft de wereld in zinnen vangt terugroepbaar bewaart in het terugroepen probeert verlies te ontkrachten? Als het oog kind is van de zon en het oor van de beweging dan is de huid kind van twee werelden die daar even raken