In de straten van de hemel hebben wij ons verstand verloren
en de wolkflarden en nevels hun vingers van filigraan
En bij het ontwaken, de gloedhete aarde van Maiquetía
Zonder vader, zonder moeder, zonder broers, zonder zusters, zonder de
Verloofde, zonder de geliefden
En las calles del cielo hemos perdido nuestro sentido
y las nubes y las brumas sus dedos de filigrana
y al amanecer, la tierra quemada asada de Maiquetía
sin padre, sin madre, sin hermanos, sin hermanas, sin novia, sin amores.
De Nederlandse versie van ‘Maiquetía’, die Cola Debrot op 7 september 1981 naar Tirade stuurde, zou zijn verschenen in het novembernummer (waarvoor hij de proef nog corrigeerde), als dat niet net één bladzijde te veel had geteld. Wij voegen er nu de Spaanse variant aan toe, die ons uit de nalatenschap werd bezorgd door mevr. Estelle Debrot, met de aantekening dat het gedicht een droom betreft die haar man in beide talen noteerde en dat het het laatste is wat hij schreef voor zijn dood op 2 december. De tekst in het Spaans volgt het handschrift, de Nederlandse het typoscript dat Cola Debrot aan Tirade zond. (HV)
Auteursrechtelijk beschermd