Tirade. Jaargang 24 (nrs. 252-261)(1980)– [tijdschrift] Tirade– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 334] [p. 334] Corina Engelbrecht Drie gedichten Ereveld jappenkamp voor H.L. dek het lijk toe spreek een bede buig voor de keizer die het zo heeft geëist loop mee tot de poort en open de deuren laat hem gaan - hij is vrij ga door de tunnel van het verleden zoek er zijn kruis in de witte rij wied daar de grond onthecht de ranken vraag niet naar rede - hij heeft geen naam open de tijd en bouw er een huis kerf in de voordeur: - ‘ben ik vrij’ - hoop niet op vrede - dit is jouw naam [pagina 335] [p. 335] Les causses Ce circuit nous a fait toucher de près le résultat des grands cataclysmes qui ont taraudé les formations calcaires composant des cirques de rochers où l'imagination peut jouer à sa guise. (C. Burucoa) Noem mij het reisdoel in deze kalkwoestijn waar de vrouw van Lot duizendvoudig mismaakt met grijze vingers wijst naar het tsjirpen van krekels die niet weten waarom bij de bron onder platanen een bakker zijn hemd licht om de littekens te tonen - wij zijn germanen maar goddank geen duitsers anders had hij ons geen brood verkocht de trofee onthult waarom zijn lach ketst op het vrome steen dat gerestaureerd van godsdienststrijd en Revolutie en de malende kaken van de veertien geslachten als een ongeschonden moederbuik de toeristen ontvangt die niet vragen waarom [pagina 336] [p. 336] Deutschland über hessen Na een dag samen rijden door de lappendeken van boerenvelden niet ver van het prikkeldraad dat meer dan dertig jaar geleden werd uitgerold om redenen waar over wij een vrolijk zwijgen passen vertelt de man een pachterszoon die burgemeester werd een beetje dronken van de appelwijn hoe bang hij was voor oorlog toen een kind van nog geen zeventien dat zich in het hooi verborg en boven het glas dat tintelt in het spattend licht van het café daagt weer de dag van het bevel van Rusland krijgsgevangenschap ‘Zehn Jahre meiner Jugend’ zucht hij en hij huilt er zachtjes bij De nacht was sterloos donker In een bed van dauw en warmgeel wiegen van wilde primula's groeiden in de ochtendschemer duizenden galgen en een oorverdovend kermen kroop door het gras Vorige Volgende