Tirade. Jaargang 14 (nrs. 153-162)(1970)– [tijdschrift] Tirade– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 349] [p. 349] [Gedicht] dat ik de onvergeeflijke fout maakte rob b. sofbowler van h.v.v. te noemen terwijl hij slowbowler van h.c.c. was (tirade 149 bladzijde 417) lui, dat is uiterst lullig ik zit te zweten als een otter h.v.v. en h.c.c. waren gescheiden clubs natuurlijk lang niet iedere voetballer ging zomers cricketen tenminste dertig percent tenniste op de naastgelegen w.w. op de toen nog antraciet-kleurige banen dat prikte zoals damestennis prikte leno s., de laatste van 3 generaties rechtsbuitens verzekerde me laatstelijk met nadruk dat er geen enkele relatie bestond tussen h.c.c. en de w.w. zoals de moeder van rob de taal van couperus juist zo mooi vond nu herinner ik me ook dat rob en nog een juniore en ik op een mooie zondagmiddag over het hek klommen dat de w.w. van h.v.v. scheidde waarbij rob een lelijke winkelhaak in zijn pantalon haalde hij was genoodzaakt met zijn rechterhand plat op zijn bibs over de van hogenhoucklaan naar huis te wandelen - zie je zo iets, zie je zo iets? ik geef toe h.v.v. noch h.c.c. noch de w.w. noch de daarachtergelegen oranje t.c.... [pagina 350] [p. 350] in de dood zijn wij weleenswaar allen gelijk maar dat kan je toch niet weerhouden gewoon je balletje voor te zetten ook heb ik hier de grootste moeite niet systematisch te worden zo zou ik bijna vergeten te vermelden dat onze tandarts ook aan de van hogenhoucklaan praktiseerde juist in die tijd wisselde ik een gaaf melkgebit voor een stelletje rottenis terwijl ik amalgaamvullingen niet veelde dat doe ik nog steeds niet het lijkt wel of mijn kaken onder stroom staan kiezen-op-elkaar geeft elke keer een gemene scheut dan maar open houden zo op weg kwam ik vaak langs de eerder beschreven sportcomplexen en nu beperk ik me toch maar tot het seizoen 40-41 met dankelman in het doel rrrr boem doeltrap de latere wethouder achter de sjieke promenades en de rechtsbek dof gentes en de linksbek deibert de aannemer van de betonnen gebouwen op de toppen van de duinen die er nu langzaam afglijden en het wonderkind robbie colthoff die de knie van leno oplapte zomaar zonder honorarium en van steyn met een band om zijn hoofd omdat hij daar zo zweette het kon daar best gezellig zijn langs de van hogenhoucklaan dat was natuurlijk niet zo zeer sweeks als wel op zondag ook dan had ik vaak genoeg kiespijn [pagina 351] [p. 351] steeds slokjes koud water in de mond nemen dat nam de spanning wat weg en dan toch maar de tandarts bellen sjezis wat heb ik aan mijn kiezen geleden als ik dan weer eens langskwam was de volgorde: eerst beleefd handgeklap na een rellie op de w.w. vervolgens een beschaafd hoera na een kooltje van h.v.v. met erboven in stereo de klokken van de paschaliskerk aan de ene- en de duinzichtkerk aan de ander kant en dan tegenover de kruisvormige woning van de terreinknecht een nieuwe flat tussen hoge beuken en eiken daar woonde mevrouw notosoroto de dichter zelf verbleef in insulinde waar hij gedichten schreef waar je nu niets meer van hoort over zijn vrouw en kinderen en de lucht van een haarwrong waaruit johan fabritius begreep dat n. zich verkneukelde in zijn verdriet de oorlog liep nog lang niet op zijn eind al hadden we daar toen weinig weet van of het moest het bordje zijn bij de ingang van het plantsoen verderop voorbij de 7-sprong: verboden voor loslopende honden dat later vervangen werd nee, ik ben het met leno eens hitler was een slecht schilder maar churchill kon er ook niet veel van ik moet geen verbanden leggen waar ze niet zijn A. van Haastrecht Vorige Volgende