Tirade. Jaargang 13 (nrs. 143-152)

[p. 472]

[Gedichten]

Onze gasfabriek

Vader, je liet de mooiste
gasfabriek op aarde
achter,

loodsen met railsjes onder
de deuren door, schoorstenen,
het huis

waarin we woonden. Kleuren van
steenkool en steenkool-
as,

stil en zomers met gras
dat bloeit en alles over-
woekert.

Rutger Kopland

[p. 473]

De drie mogelijkheden van het menselijk denken

Op de fiets gaat alles wel langzaam
maar toch nog behoorlijk hard.

Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken.

Wat is tijd? Om daarover na te denken
hebben wij het firmament.

Rutger Kopland

[p. 474]

Zomertje

's Morgens

Zomertje van opa met de wandelstok
uit zwitserland, beslagen met piep-
kleine hertegeweitjes.

Nog ruikt zuiverheid zwaar naar
pepermunt, voelt warmte vreemd vroeg
aan je, alsof er van je wordt gehouden.

Zodat je dit leven lang boodschappen
zou willen doen in een pensioen
zo langzaam dat het stilstaat.

's Middags

Over ijskoude limonade aan mijn werk-
tafel kijkend in de boomkruinen die
merkwaardig dichtbij zijn, gelach
en gerinkel in de tuin, overdacht hoe
het verlangen terugkeert naar juist
die situaties waarin je niet.

's Avonds

Opa zweeft in de lucht tussen de sterretjes.
Het is zo ingewikkeld en zo vaak veranderd
dat het eenvoudiger is te stellen dat alles
bij het oude bleef.

Treinen mompelen op het rangeerterrein,
als ze niet stil kunnen staan, niet kunnen
rijden. Ook zij luistert, denk ik. Waar ze ligt
heeft de aarde haar ogen, zo donker is het.

Rutger Kopland