Tirade. Jaargang 10 (nrs. 109-120)

[p. 221]

Hanny Michaelis Drie gedichten

Met de jaren
moet er veel worden weggegooid.
De gedachte bij voorbeeld
dat geluk mild is en duurzaam
iets als een zuidelijk klimaat
in plaats van een blikseminslag
die levenslang gekoesterde
littekens achterlaat.

[p. 222]

 

Toen ik bij je knielde

 

met een handdoek op

 

mijn schoot, zette je

 

heel even behoedzaam

 

je blote druipende voet

 

op mijn haar en zei:

 

Maria Magdalena.

 

Van pure ontroering

 

lachte ik je uit.

 

 

 

Nu denk ik daar

 

aan terug zonder

 

te lachen.

[p. 223]

 

Op deze aarde

 

waar altijd wel ergens

 

gevochten wordt en gemoord,

 

gekrepeerd en honger geleden,

 

zijn zonderlingen te vinden

 

die soepgroente op het brood eten

 

en anderen die zich moed indrinken

 

om een muis dood te slaan.

 

Maar vreemder zijn de miljoenen

 

die in alle gemoedsrust nieuwe

 

mensen maken en veronderstellen

 

dat men zijn ouders dankbaar is.