Tijdschrift van het Willems-Fonds. Jaargang 8

[p. 63]

Boekbeoordeelingen

Eene Bloemlezing uit de Werken onzer beste Nederlandsche Schrijvers ten gebruike der leerlingen der Militaire school door C. Van Seghbroeck. Bundel I (VIII + 138 bl. 8^o).

Bloemlezingen hebben wij maar te veel. Deze echter verrechtvaardigt zich door haar doel, waarvoor geen der bestaande bloemlezingen geschikt scheen. Zij is immers samengelezen voor zijn leergang door den leeraar in de Nederlandsche taal aan onze hoogere inrichting van krijgsonderwijs. In dit opzicht is ze voor ons een zeer belangwekkend feit.

Dat ze op den titel spreekt van onze Nederlandsche schrijvers en 33 stukken geeft van Hollandsche schrijvers tegen 24 van Vlaamsche, is een teeken des tijds.

De auteur, zich bevindende voor een bepaald programma dat in een bepaald getal lesuren moet afgewerkt worden, heeft onzes inziens daartoe de beste keus gedaan. Zijn bloemlezing, die ander lectuur niet uitsluit maar er veeleer toe opwekt, is het geschikte middel om den leergang degelijk te maken en het bewijs dat de leergang bij Kapitein Van Seghbroeck, een oud leerling van vader Sleeckx, in goede handen is.

J. Vercoullie.

Een tweede Bundel lustige Liederen voor Jong en Oud door Frans Swagers (Antwerpen, G. Vaes, 0.50 fr.)

Het verschijnen van dezen tweeden bundel bewijst dat de eerste bijval gehad heeft. En inderdaad de teksten van F. Swagers zijn heelemaal in den trant van het volkslied en zijn tevens kunstlied, zoodat ze aan de kinderen kunnen

[p. 64]

aangeleerd en door volwassenen met genoegen zullen gezongen worden. De keus der wijzen - de dichter heeft geput uit de studentenwijzen en voorts uit de Duitsche en Noorsche muziek - is zeer gelukkig. Daaronder zijn er die on middellijk moeten innemen en krachtig zullen medehelpen tot de ontwikkeling van het kunstgevoel van ons volk: wij willen slechts duiden op den Bjönborgarnes marsch voor het lied van den Antwerpschen Ommegang.

Frans Swagers verricht goed werk en haalt er eer van. Wij wenschen hem den meesten bijval.

J.V.

Kinderspel en Kinderlust in Zuid-Nederland door A. De Cock en Is. Teirlinck, met schema's en teekeningen van H. Teirlinck. Tweede deel: Dansspelen (Gent, A. Siffer, 1903, 389 blz. 8^o, 4 fr.).

Deze auteurs gunnen zich geen respijt. Pas hebben we hier (5^e afl. vorigen jaargang) het l^e deel van dit groote en grootsche werk aangekondigd, of daar ligt reeds het 2^e voor ons. Het bevat de uiterst merkwaardige groep der Dansspelen, verdeeld in 4 rubrieken, opgevende en beschrijvende 8 + 69 + 80 + 8 = 165 dansspelen met een uitgebreid alphabetisch register.

Wat we van het eerste deel zeiden, moet we hier bevestigen en de Belgische wetenschap, evenals de schrijvers, gelukwenschen met dit prachtige werk.

We dringen nog eens aan opdat ze rekening zouden houden met onze opmerking over de spelling der werkwoordelijke vormen op -de; zie b.v. wil-de op blz. 44 die misschien reeds afgedrukt was, en kom-de op blz. 317. Daar wild-e, komd-e, letter voor letter gelijk staat met Hgd. wollt ihr, kommt ihr, zoo volgt uit hun schrijfwijze dat men in het Hgd. zou mogen voor den dag komen met een schriftbeeld als woll-tihr en komm-tihr!

J.V.

[p. 65]

Gedichten van A.J.M. Janssens, werkend lid der Koninklijke Vlaamsche Academie; tweede reeks, met teekeningen van Jozef Janssens (Sint-Nikolaas, drukk. W^we G. De Puysselaer-Laenen; 1902).

Diepe inspiratie, hooge vlucht, verrassende figuren zoeke men in de Gedichten van A.J.M. Janssens niet. Hij zegt het overigens zelf:

Ik wil godsdienstig zijn en waar;
ik wil eenvoudig zijn en klaar...
Ik zinge voor het volk, voor 't mijn,
gezond van geest, van herte fijn.

Maar hem worde veel strenge zelf-critiek aanbevolen! Onder zijne Huisgedichten hebben de anecdoten Poëzie en Proza en 't Patersvatje niets dichterlijks hoegenaamd. Ook de herinneringen aan vroeg gestorven kinderen of aan de eerste communie van andere gaan niet boven 't dood gewone.

Onder de Vaderlandsche Gedichten kunnen een drietal liederen worden vermeld, die in het Studentenliederenboek opgenomen werden.

De Godsdienstige Gedichten zijn grootendeels gelegenheidsverzen, bij eene eerste mis, bij het vertrek van kloosterzusters of geloofszendelingen. Het eerste der Kerstliederen is goed, althans in de eerste twee strophen.

In de volgende afdeeling (Verscheidene) kunnen worden genoemd Hanneke Haan, Avond en het uitvoerige stuk Rozekens eerste Communie, verreweg het beste van den bundel. Klaaskensdag is te lang.

De laatste rubriek bezingt de zee, als ‘wonderzoete Liefdezuster van ('s dichters) krank en bet'rend kind’, en als ‘verblijf, (zoo) zoet, voor kinders en poëten!’ Lena en 't Koninginneken der Duinen, mogen zeer goed heeten, al had ik in 't voorlaatste stuk blz. 273 en 274 liever zien weglaten.

Welke reden de schrijver mag hebben om dingen te schrijven als den boek, hij droei, Karel, jongen, komt en schuift u bij den disch, zij vervelen hen (nl. zich zelven), ze schoof heur op zij (voor: zij schoof op zij), kan ik maar niet begrijpen.

P.