Tiecelijn. Jaarboek 8 (jaargang 28)

[p. 235]

Ilse Praet: illustrator met een kleurrijk en verfrissend palet
Hilde Reyniers

Een verrassende kennismaking

Enkele jaren geleden, bij een bezoek aan de jaarlijkse natuurexpo in het Natuureducatief Centrum (NEC) Hof ter Saksen in Beveren, werd mijn aandacht getrokken door een wel heel speelse illustratie. In de inkomhal van het boerderijgebouw was een van de deuren - de toegang tot de expo - aangekleed als ‘koelkastdeur’, aansluitend op het toenmalige thema. Omdat het volledige oppervlak bekleed was en de houten deur onttrokken aan het zicht, had het geheel iets weg van een trompe l'oeil. Een boeiende en frisse manier om bezoekers en in het bijzonder kinderen van bij het eerste moment letterlijk het verhaal binnen te trekken. Dat was, als ik het mij goed herinner, mijn eerste ontmoeting met het werk van Ilse Praet.¹

In Beveren echter, was en is Ilse Praet geen onbekende. Sinds 2008 werkt deze creatieve dame voor de gemeente Beveren, als educatief medewerker bij de groendienst. De laatste jaren kwam haar tekenvaardigheid ook geregeld onder de aandacht in andere projecten en werd haar grafisch werk meermaals gespot op de gemeentelijke aanplakborden. Ze verzorgde onder meer de huisstijl van Club Togenblik (een samenwerking tussen het cultuurcentrum en de jeugddienst) en de affiche van Tournée Générale (een locatieproject van het cultuurcentrum, de jeugddienst en de Bib) (afb. 1). Ze werkte met de Wase Imkersbond ook projecten uit in verband met het leven van de bij voor onder meer de reuzenbijenkorf op Hof ter Saksen.

In 2014, tijdens het Beverse voorzitterschap van het Intergemeentelijk Project het Land van Reynaert, werd meermaals beroep gedaan op haar creativiteit. Ze ontwierp het Beverse projectlogo en het campagnebeeld (afb. 2), ze zorgde voor fraaie illustraties bij de Erfgoedtentoonstelling Reynaerd die mordadeghe dief² en werkte op vraag van de bibliotheek een reeks van twaalf postkaarten uit, die samen de rode draad van het Reynaertverhaal vormen (afb. 3).

1 De informatie over Ilse Praet werd door haarzelf aangeleverd. Wie meer over haar werk wenst te weten te komen, of wie haar portfolio wenst in te kijken, neemt best rechtstreeks contact op met het Reynaertgenootschap.

2 De catalogus bij de tentoonstelling Reynaerd die mordadeghe dief is integraal terug te vinden op http://tervesten.beveren.be/file_uploads/18944.pdf.

[p. 236]

Afb. 1 © Ilse Praet, affiche Tournée Générale

Afb. 2 © Ilse Praet, campagnebeeld Reynaert in het land van koning Nobel

Afb. 3 © Ilse Praet, ontwerp nummer 3 van twaalf kaartjes voor de Bib van Beveren

Afb. 4 © Ilse Praet, afficheontwerp

[p. 237]

Ze maakte ook pittige illustraties bij Het verhaal van Reynaert de vos, aansluitend bij de expo over vossen Oog in oog met de vos. Deze geïllustreerde tekst werd in een lespakket opgenomen en ook aangewend om de Reynaertborden tussen Beveren en Hulst in een nieuw kleedje te steken.³

Zoveel fraais ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij. Op zoek naar een gepast cadeau voor de steunende leden 2015, stelde het Reynaertgenootschap haar de vraag een reeks van zes nog niet eerder uitgegeven postkaarten vorm te geven. Het antwoord op de vraag vindt u in dit jaarboek.

3 Meer informatie over het Beverse voorzittersjaar van het IGP Het Land van Reynaert is beschikbaar via: H. Reyniers, ‘Reynaert in het land van koning Nobel: persoonlijk logboek van een kleurrijk project’, in: Het Land van Beveren, 58 (2015), 2, p. 78-87.

Van potlood en papier naar Adobe Illustrator

Ilse Praet (^o1969) is geboren en getogen in Beveren. De tekenmicrobe krijgt haar al snel te pakken. Vanaf haar zesde is ze actief in het tekenatelier van de academie in Beveren, waar ze haar talenten verder ontwikkelt. Daarna is het snel duidelijk dat ze in het voetspoor zal treden van haar zes jaar oudere broer en kiest ze voor een opleiding aan Sint Lucas. In 1991 studeert ze af aan Sint Lucas Paviljoen Antwerpen, in de studierichting Toegepaste grafiek en illustratie. Ze koestert daarbij de droom om ooit een kinderboek op de markt te brengen; een idee dat nog steeds speelt.

Aanvankelijk werkt Ilse vooral met inkt en ecoline, in een vrij losse stijl. Ze kijkt hierbij op naar een van haar grote voorbeelden, sir Quentin Blake, de beroemde illustrator van onder andere de jeugdboeken van Roald Dahl.

Na een opleiding multimedia en webdesign in 1998 legt ze het potlood opzij en kiest ze voor een meer digitale wereld. Tekenen blijft een passie, maar het grootste deel van haar creatieve tijdsbesteding gaat nu naar het ontwerpen van interfaces voor websites en multimedia. Hier maakt ze haar hoofdactiviteit van. De aanvankelijke tekeningen evolueren naar grafische figuren, ontworpen in het softwarepakket Adobe Illustrator.

In haar vrije tijd blijft Ilse steeds voeling houden met het creatieve veld. Haar voorliefde voor het werken voor kinderen en jongeren speelt mee in de keuzes die ze maakt (afb. 4). Ze is dan ook een grote fan van Pieter Gaudesaboos en Tom Schamp, illustratoren met oog voor detail en een bont kleurenpallet. Ook het werk van Rob Marcelis, onder meer bekend van zijn originele ontwerpen voor de Vlaamse Erfgoeddag, de Cultuurmarkt Vlaanderen en de Museumnacht, staat bij Ilse bovenaan de lijst van favorieten.

[p. 238]

Vanaf 2008 sluiten de opdrachten voor haar werk in Hof ter Saksen mooi aan bij haar interesses en voorkeuren. Als educatief medewerker in het NEC organiseert en creëert Ilse expo's rond diverse natuurthema's. Ook het grafisch opfrissen en het uitwerken van nieuwe leerpaden voor scholengroepen en bezoekers behoort tot het takenpakket. De natuurprojecten en expo's lenen zich voortreffelijk om het tekenen bij kinderen aan te wakkeren. Het is een fijne uitdaging om jonge mensen te boeien voor de natuur aan de hand van tekeningen, die hen op een eenvoudige en ludieke manier wegwijs maken in de wereld van fauna en flora.

Voor de Beverse Reynaertprojecten neemt Ilse opnieuw het potlood ter hand. De tekening wordt overtrokken met dikke en dunne zwarte stift en daarna ingescand en verder bewerkt op de computer. Over de kleurvlakken heen komt een structuur te liggen, als verwijzing naar de houtsnede. Deze klassieke illustratietechniek sluit mooi aan bij het karakter en de context van het Middelnederlandse verhaal. Het geheel wordt speels en fris afgewerkt. Het is er een met een kleurrijk en verfrissend pallet. De prenten zijn evenwichtig van opbouw; de figuren of de taferelen staan mooi in verhouding tot elkaar. En ondanks de gruwel van het oorspronkelijke verhaal, krijgt de humor vaak de bovenhand (afb. 5-10).

Bij mij rijst stilaan het vermoeden dat de illustrator een lichte sympathie voor de vos voelt. Het kan ook mijn verbeelding zijn. Ik laat het graag over aan de lezer om dit verder zelf te interpreteren.

[p. 239]

Afb. 5 © Ilse Praet, Koning Nobel roept zijn hof bijeen

[p. 240]

Afb. 6 © Ilse Praet, De boodschap van Bruun en Tibeert

[p. 241]

Afb. 7 © Ilse Praet, Reynaerts biecht aan Grimbeert

[p. 242]

Afb. 8 © Ilse Praet, Het complot tegen koning Nobel

[p. 243]

Afb. 9 © Ilse Praet, Reynaert vertrekt op pelgrimstocht

[p. 244]

Afb. 10 © Ilse Praet, Een vreemde brief voor koning Nobel