Thirsis Minnewit. Deel 3

[35. Nu vlugt de kryg ten Velde uit]

Vois: Tranquille Coeur

1.
Nu vlugt de kryg ten Velde uit,
Gewoon de Vree en min te haten.
Geen Krijgsman vlamt hier meer op buit
Met zyn moetwillige Soldaten.
Komt, Amaril, mijn lief, myn Engelin, myn lust,
Omhelst de Vreed' en rust.

2.
God Mars en Venus, in Verbond
Getreden, doen de min herleven,
Dus laten wy ook, Mond aen Mond,
Ons tot dat lief Vermaek begeven.
De Krijg, die Vrede en Min gescheiden had van een,
Is een maal afgestreen.

3.
Of hebt gy Mars Uw hart geweit?
Kom, Oorlog met my sonder swaerde!
Ik wagt u op een lippe streit,
De waerste en beste krijg op aerden.
En lust het u hier naer Een lyf gevegt van twee,
Kom, lief, ik waeg het mee.

[p. 67]

 

4.

 

Gy lagt, mijn Engel, met myn moed

 

En schiet vast pijlen uit uw Oogen?

 

Dat kwest, 't is waer, noch stort geen bloed,

 

Maer egter toont het uw vermogen. ⁺

 

Daerom, verweer u vry, myn lieve vyandin:

 

Ik sterf, of ik verwin.

+ Bedoeld is: ‘Dat kwetst weliswaar, maar het stort geen bloed en het laat zien hoe sterk u bent.’