Thirsis Minnewit. Deel 3
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 48]
| |
Vois: Verlaet gy mijn verheve ziel1.
‘Ag Silvia, mijn waerde Maegt,
Staet op en wilt niet langer slapen!
Mijn Engel, ziet de Zon die daegt,
’t Is tijdt dat wy weiden ons Schapen.
Silvia hoort gy niet,
Wilt u dog kleeden gaen,
Ik sal zingen een Lied.
Silvia hoort gy niet,
Ik bid u wilt opstaen,
En hoord dit Mey-Liedt aen.’
2.
‘Leander, soo uw wil geschied
Om hier soo vroegh voor mijn te zingen,
Soo zingt dan vry een geestig Lied, Ga naar voetnoot+
Daer heb ik lust in sonderlingen. Ga naar voetnoot+
Want ’t is heden den tyd
Dat men nu in de Mey
Voor al god dankbaer zy.
Want ’t is heden den tyd
Dat wy voor ’t groene Lof
Ook Godt danken daer of.’
Leander zingt een Mey-Lied, terwyl haer Silvia kleedt
3.
‘Heft op mijn ziel uit hert en mond
Den Lof des Heeren te verkonden
| |
[pagina 49]
| |
Tot dankbaerheid dat men dees stond
Alles soo Heerlik heeft gevonden.
O aengenaame tijd,
O lieffelijke Mey
Die yder een verblyd!
O aengename tydt
En lieffelijke Mey
Die God ons weer bereid!
4.
Men ziet nu dat aen alle kant
Alles opnieuw weer komt uitspruiten.
Boomen en Kruiden veelderhand,
Soo in de steden als daer buiten.
Dat alles in zyn fleur
En in zijn bloeisel staet;
Ook Bloemen, soet van geur.
O heerlijke fleur,
O aengename pleizier,
Dat God ons weer schenkt hier!
5.
Het gevogelt in de lugt
Dat hoort men nu over al zinge,
De Beestjes ziet men met genugt
Seer vrolik in de Weide springe,
Ja, men ziet abondant
In Beeken en Revier
De Vissen veelderhand,
Ja, men ziet aen alle kant
Ook met een groot pleizier
De Knyntjes loopen hier.
| |
[pagina 50]
| |
6.
Men ziet hoe dat het Vee hem laet
En al ’t gediert te samen paren.
Og, mogt ik met mijn Silvia
In eer en deugden ook vergaren,
Want schoon men ’t alles ziet
En heeft sijn lust en wens,
Soo kan alleenig niet
Ook blijven soo de Mensch.
Want Godt het selfs gebied
Dat men na sijn deel ziet.’ Ga naar voetnoot+
7.
‘Wel Leander, wat hoor ik daer?
’t Schynt of gy zingt van Minne saken.
Ik meende dat uw zingen waer
Hoe heerlik alles is geschapen.
’t Is waer, God heeft den Mens
Gepaerd in ’t Paradys
Al naer zijn lust en wens.
't Is waer, God heeft den Mens
Dit wel geboden aen,
Maer mag ’t ook laten staen.’ Ga naar voetnoot+
8.
‘Wat kander heerelijker saek,
Mijn liefste Lief, op aerden wesen
Als dat Man en Vrouw heeft vermaek
Met malkander in vreugt te leven!
En sou de Wereld niet
Geheel ten onder gaen
Als ’t paren niet geschied?
Ag Silvia, ag, ziet
Op de getrouwigheid
Die altijd by mijn leid.’
| |
[pagina 51]
| |
9.
‘De Trouwheid en oprechte min,
Geloof ik, is by u te vinden,
Maer ik heb in ’t paren geen zin.
Soekt gy een andere Beminde,
Ik wil leven alleen,
Want al het aerds plaizier
Dat is voor yder een. Ga naar voetnoot+
Ik wil leven alleen
En kan de vreugden dan
Wel hebben sonder Man.’
10.
‘Ag Silvia, ag waerde maegt,
Ag, wilt uw zinnen anders wenden,
Want gy het u op ’t lest beklaegt
Als men verliest vriend of bekende
En oud van jaren word.
Soo denkt, mijn waerde Lief,
Dat gy u doet te kort
En oud van jaren word, Ga naar voetnoot+
Wie sal u helpen dan,
Als gy hebt geenen Man.’
11.
‘Leander, ’t sta dit alles toe, Ga naar voetnoot+
Maer denkt ook wat een Vrouw besware
Die na haer Minnaers raed dan doe:
Hoe swaer dat valt het kinderbare,
En dikwils nog een man
Die geen oneffen woord
In ’t minst verdragen kan!
Och, binnen die niet dan Ga naar voetnoot+
Elendig in ’t verdriet?
Voor mijn ik soek dat niet.’
| |
[pagina 52]
| |
12.
‘Og Liefste,wilt u dog beraen.’
‘Neen, neen Leander, ’t sal noit wesen!’
‘O Goden, wilt my dan by staen!
Ach komt, Aurora uitgelesen,
Kom, spreekt een woordt voor mijn
En helpt myn uit den druk
Of, siet, ik sterf van pyn!
Aurora, helpt dog myn,
Bespreekt mijn Silvia Ga naar voetnoot+
Op dat ik kryg gena.’
13.
‘Leander, wilt stake uw rou
En roept geen Goden dog te bate.
Ik wil dan liever zyn uw vrou
En nimmermeer u niet verlate.
‘k Neem aen uw trouwe Min.
Steld al de swarigheid
Geheel nu uit uw zin.
‘k Neem aen uw trouwe min:
Gy hebt myn hert doorwont
Al tot dit vast verbond.’
14.
‘Den Hemel moet nu zijn geloont,
Myn waerde Bruyt, mijn uitverkore,
Gy die my sulken gunst betoont!
Daer sal ik hebben liefde voore
So lang den hemel my
En u te samen laet.
Engelin, looft het vry. Ga naar voetnoot+
Kom herders, maekt een rey
En vlecht nu Kranzen gouw
Voor Silvia mijn Vrouw.’
|