Thirsis Minnewit. Deel 3
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 44]
| |
Tussen Damon en DoorindeStem: Wanneer de Zon in ’t morgenrood. 1.
O schoon verweelde Ga naar voetnoot+ dageraad,
Ten Oosten uitgeloken,
Men ziet in U een lief gelaet
Den Hemel doorgebroken: Ga naar voetnoot+
Men ziet hoe Phoebus nederdaeld,
Op Bossen en op Bergen straeld
En pronkt met zijn cieraden
Op Bos en Kruiden van het veld
Waer op Doorinde haer neder steld
En pronkt met haer gewaden.
2.
Doorinde maekt een Roose Bed,
Daer op soo gaet sy rusten.
Soo dra als sy haer neder legt,
Droomt sy van minne-lusten.
Soo dra de schoone lag en sliep,
’t Was Damon, Damon die sy riep,
Door schaemt geheel ontbloosen: Ga naar voetnoot+
‘Og Damon, Damon, kom by my
En rust wat aen mijn groene sy Ga naar voetnoot+
Hier in het dal van Roosen!
3.
Og Damon, waerom komt gy niet,
Wat’ doed u Minne schroomen?
Hoe komt dat gy soo van my vlied
En durft niet by my komen?
| |
[pagina 45]
| |
Al hebt gy, Herder, geld nog goed,
Uw deugden en uw trou gemoed
Dat heeft verlieft mijn zinnen.
Als gy my maer uw trouw kwam bien,
Ik sweer, mijn gunst sal u geschien,
Ik sal u eeuwig minne.’
4.
Damon, juist agter het geboomt,
Hoorde dit soete droomen,
Wiens hert met vreugd schier overstroomd:
Is dadelik gekomen
Ter plaetse daer de schoon Godin
Door droomen raekt tot zoete min:
Lag cierelik aen het bloosen.
Hy ziet een lieffelik gelaet
Gekleed in cierelik gewaet
In ’t midden van de Roosen.
5.
Het gevogeld hier van vreugde kweeld,
De schoone tot vermaken.
Hy nadert tot dit zoete beeld,
Wenst duisent mael te naken
Al met een kus dees lipjes soet
Waer douw en honing als een vloed
Gaet lieffelik overstroomen.
Terwijl de Herder staet en dugt, Ga naar voetnoot+
Soo dee die schoone maegt een sugt:
‘Og Damon, wilt dog komen!’
6.
Door Liefdens vreugt geheel ontsteld
Raekte Damons hert aen ’t blaken.
Hy nadert aen het zoete beeld,
| |
[pagina 46]
| |
Kust soetelyk haer kaken.
Terstont zy doe Ga naar voetnoot+ haer oog ontsluit,
Doe riep sy met een naer geluit: Ga naar voetnoot+
‘Wat wilt gy hier beginnen?’
Hy sprak: ‘Mijn Lief, ontsteld u niet,
’t Is Damon, Damon die gy ziet,
Gy hebt verlieft mijn sinnen.
7.
Princes ik buig mijn voor u neer,
Ag, laet mijn troost genieten!
Ons vreugden zijn geen droomen meer!’
Doen sag men tranen vlieten
Uit Damons ziel, verliefde bron,
Tot dat hy door de liefde kon
Niet bidden ofte smeeken.
Doe zei zy: ‘Herder weest gerust.’
Tot dat die twee in zoete lust,
In minne vreugd besweeken.
|