Thirsis Minnewit. Deel 2
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermdVois: Al wat men doet men kan etc.1.
Ach, ach, eilaas, wat heb ik gaan beginnen,
Dat ik om het bedroefde Ga naar voetnoot+ werelts goet
Al in het bloeyen van myn Jeugt myn zinnen
Soo heb gesteld om eenen ouden bloed,
Die Ga naar voetnoot+ niet als weene,
Klagen en steenen,
Sugten met eenen, Ga naar voetnoot+
Dag en nagten doed.
2.
'k Verfoey myn Moeders raad, die myn ging porren
Tot dese daad. O Oude, koude man, Ga naar voetnoot+
Die niet en doed als eeuwig altyd knorren!
Ag, wat ben ik 'er ongeluckig an! Ga naar voetnoot+
Zyn dit goe dagen?
O neen, 't zyn plagen
| |
[pagina 150]
| |
Die 'k niet verdragen
Nog niet lyden kan.
3.
Wat baat, helaas, myn al zyn Goude schyven
Nu ik versteeken ben van 't soetste soet
Daar desen bloed myn niet in kan geryven! Ga naar voetnoot+
Wat kan myn hellepen het werelds goed:
Het weellig vleisje
Van myn jonk Meisje Ga naar voetnoot+
Word na zyn eisje
Niet eens deur gevoet. Ga naar voetnoot+
4.
Hoe kan ik vreugt of blydschap by hem rapen,
Want hy is dag en nagt altyd vol pyn:
Van Jigt en Podagra kan hy niet slapen.
Og, is dat niet een groote vreugt voor myn,
Stadig te suffen! Ga naar voetnoot+
Hy zit te muffen Ga naar voetnoot+
Altyd te duffen: Ga naar voetnoot+
Hoe kan 't slimmer Ga naar voetnoot+ zyn.
5.
Zyn ingevalle kin en mag're kaken,
Zijn druipneus en zyn beentjes als een stok
Konnen myn Jonge bloem tog niet vermaken!
Syn aasem stinkt hem als een vuile bok,
Die drogen Zander!
't Moet zyn een ander, Ga naar voetnoot+
Want hy en kander
Niet, dat ouwe blok.
| |
[pagina 151]
| |
6.
Hy roept al: ‘Spaarsaamheid dat kan veel winnen’
En set myn gantsche dagen aan het wiel:
'k Moet alle dagen twee pond vlas afspinnen,
En nog zoo word myn van dees rare Ga naar voetnoot+ ziel
Het lieve eeten
Nog toegemeten Ga naar voetnoot+
En staag verweten, Ga naar voetnoot+
Van dees ouwe fiel!
7.
‘Het zyn mijn schijven’, seid hy, ‘die hier klinken’,
En zit geduurig altyd by den haart.
Water en Scharrebier, Ga naar voetnoot+ dat moet ik drinken.
Ik schrik en gruwel van zyn grijze baart.
't Valt myn zoo bange.
Duurt dit nog lange,
'k Sal mijn verhangen.
Ik word desperaat.
8.
Gy jonge dogters, steld dog niet u zinnen
Op eenen ouden kouden bloed, als ik.
Wilt het in 't minst niet denken of beginnen,
Soo raakt gy niet, als ik, in zoo een strik.
'k Wou dat dien ouwe,
Dien styve kouwe,
Ter goeder trouwe,
Al hong aan de mik. Ga naar voetnoot+
|
|