Thirsis Minnewit. Deel 2

Liedeken

1.
Terwyl ⁺ uw oog nog somtyds vriendlyk stond
En ik een kus mogt krygen van u mont,
Was niemand soo geluckig hier in 't lant
Als ik mijn selven vant.

+ ‘In de tijd dat’

[p. 49]

 

2.

 

Dat is voorby, en nu voel ik mijn hert

 

Allengskens in een ander net verwert,

 

Dat, sagt als syd, my aen een zieltje bind

 

't Geen sijns gelyk naeuw vind. ⁺

 

 

 

3.

 

Doch of 't geviel ⁺ dat d'uitgebluste vlam

 

Weer leven kreeg en weer aen 't branden quam,

 

Of d'oude min weer in mijn boesem sloop

 

En mijn gemoet bekroop?

 

 

 

4.

 

Hoewel dat gy zijt schigtig als een Rhee,

 

Hart als een Rots, verbolgen als de zee,

 

Sy ⁺ suiker soet, en vrind'lyk als 't gesigt

 

Van 't eerste Morgen ligt.

 

 

 

5.

 

Nogtans met u wens ik te mogen leven,

 

Met u wens ik myn geest te mogen geven,

 

Met u wens ik, door onverbroken wet,

 

Een dak, een disch, een bet.

+ Kennelijk wil de ‘ik’ zeggen dat hij een ander soort liefde is gaan voelen. In plaats van het voegwoord en zou men een tegenstellend verband verwachten.

+ ‘Maar als het nu eens gebeurde’ etc.

+ ‘Wees.’