Thirsis Minnewit. Deel 2
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermdStem: 't Schynt dat mijn Sieltje sijn etc.1.
Lestmael, in 't krieken al vanne den dagen
Als 'er de Sonne sijn ryzen quam doen, Ga naar voetnoot+
Ging ik mijn Schapen te veldewaerts jagen
Om in het bedouwde Gras te voen. Ga naar voetnoot+
Ik leidze Ga naar voetnoot+ zoetjes aen een water kant,
Daar ik myn soete Herderinne vant,
Dien ik met eenen aengenamen lag Ga naar voetnoot+
Doen heb geboden eenen goeden dag.
2.
Ik zeide: ‘Wel zoete Herderinne,
Waer wilje alsoo vroeg na toe.
Rust dog een weinig, mijn zoete Vrindinne.’
‘Neen’, seidse, ‘Harder, ik ben nog niet moe,
Den dag genaekt 'er, ik en ruste nog niet.’
Maer op het lest zy haer gezeggen liet.
Daer vonden sy eene bequame stee,
Daer gingen zy stil rusten met haer twee. Ga naar voetnoot+
3.
Daer gingen sy beide zitten en rusten
Aan eenen klaren water-kant,
| |
[pagina 42]
| |
Daer hy zyn Liefje wel duizentmael kusten,
Daer hy zyn zoet vermaek in vant.
Hy ley zijn Hoofje in zijn soete Liefs schoot
En met zyn handen op haer Borsjes bloot.
Daer lagen de twee tot aene den dag
Dat men de Sonne uyt het Zuiden zag. Ga naar voetnoot+
4.
Doe wouder mijn Herdinnetje scheyden Ga naar voetnoot+
En met haer Schaepjes heenen gaen.
Ik zy: ‘Herderinne, wilt noch wat beiden
En laet het vry op Philander staen. Ga naar voetnoot+
Ik salze dryven over Berg en Dal
Alwaer het mijn Princes believen sal.
Ik sal 'er ze leiden en brengen in rust
Aldaer het mijne Herderinne lust.’
5.
Sy seide: ‘Wel Harder, wilt gijse dryven,
Drijftse vry aen mijn Vaders Hof.
Ik sal hier soo lang wagten en blijven.’
En daer mee soo nam hy oorelof, Ga naar voetnoot+
Daer mede soo nam hy sijn afscheit,
En met een kusje haer adieu geseit.
Hy zeide: ‘Wel Liefste, na de Sonne-schijn
Soo sal ik weder by mijn Engel zijn.’
|