Thirsis Minnewit. Deel 2
(2012)–Anoniem Thirsis Minnewit–
Auteursrechtelijk beschermdStemme: Het daget uit den Oosten1.
Al was al 't soet in 't minnen
Dat minne-lust belooft, Ga naar voetnoot+
Nog wil ik niet beginnen:
't Wort by my niet gelooft.
Nog wil ik 't niet beginnen, niet beginnen.
2.
Ik Ga naar voetnoot+ min de gulde vryheit
En eigen heerschappy,
Sluit uit de geile togten,
Besluit mijn wensch in my.
Sluit uit de geile togten, geile togten.
| |
[pagina 37]
| |
3.
De knegjes mogen praten,
Haer praet ik niet verstae,
Haer vleien ik niet agte,
Haer doen geen gade slae.
Haer vleien ik niet agte, ik niet agte.
4.
Beloften sy mee gecken, Ga naar voetnoot+
Haer trouw haer niet en bind,
Haer liefde sijn maer woorden,
Haer woorden niet als wind.
Haer liefde sijn maer woorden, sijn maer woorden.
5.
Het minnen is regt mallen,
Een ingebeelde gril,
Een kint van lust en leegheit,
Een dertel wulpse wil.
Een kint van lust en leeegheit, lust en leegheit.
6.
Soo lang in my de reden Ga naar voetnoot+
Bestiert den Herßentoom, Ga naar voetnoot+
Sal nooit in mijn jonk hertje
Die gast sijn welle koom.
Sal nooit in mijn jonk hertje, mijn jonk hertje.
7.
Want waarom soud ik willen
Dat, als 't al best valt uit, Ga naar voetnoot+
My maekt van los gebonden,
My aen een Trouwblok Ga naar voetnoot+ sluit.
My maekt van los gebonden, los gebonden.
8.
Dus laet my veilig vlieden
De bij-naem van een Vrouw,
Gekogt met korte vreugde,
Betaelt met lang berouw.
Gekogt met korte vreugde, korte vreugde.
| |
[pagina 38]
| |
TEGEN-ZANG
9.
Al Ga naar voetnoot+ 't soet is wel in 't minnen
Dat minne lust belooft,
Maar wat men niet besinnen Ga naar voetnoot+
Kan, wert nooit regt gelooft.
Maar wat men niet besinnen, kan besinnen.
10.
Wat is 't dog van de vryheit?
De regte heerschappy
Bestaet in eygen wooning,
Daer is men immers vry.
Bestaet in eigen wooning, eigen wooning.
11.
De meisjes mogen praten,
Haer praet die vliegt daer heen,
De daden die betoonen
't Wanneer sy sijn gevreen.
De daden die betoonen 't, die betoonen 't.
12.
Beloven is geen gekken.
Ons trouw ons t'samen bint.
De liefde klemt door woorden,
Die woorden zijn geen wint.
De liefde klemt door woorden, klemt door woorden.
13.
Het minnen is geen mallen,
Nog ingebeelde gril.
Het kittelt onse sieltjes,
't Betoovert onse wil.
Het kittelt onse sieltjes, onse sieltjes.
14.
Soo haest in my de reden
Sloeg hant aen hersentoom,
| |
[pagina 39]
| |
Was straks in mijn jonk hertje
Die gast heel wellekoom.
Was straks in mijn jonk hertje, mijn jonk hertje.
15.
Want waerom niet te willen
Dat, hoe het ook valt uit,
Ons hooft verciert ten minsten
Met 't kroontje van de Bruit.
Ons hooft verciert ten minsten, ja ten minsten.
16.
Dus laet my niet meer vlieden
De by naem van een vrouw,
Gekogt met reine minne,
Betaelt met waare trouw.
Gekogt met reine minne, reyne minne.
|
|