Brel-herdenking alleen in het Frans
Reindert Brongers
Wie Brel zegt, zegt ‘Ne me quitte pas’, en waarschijnlijk is het door dit lied dat de Brusselse zanger-acteur te boek staat als een van de meesters van het Franse chanson. Veel Franstaligen weten niet dat Jacques Brel (1929-1978) enkele van zijn liedjes ook in het Nederlands heeft gezongen, zoals ‘De nuttelozen van de nacht’. De groots opgezette expositie Brel - Le droit de rêver/Het recht om te dromen in hartje Brussel voedt die onwetendheid.
De titel van de door de Stichting Brel opgezette tentoonstelling is weliswaar tweetalig, maar wat de toerist, fan en ‘gewoon’ geïnteresseerde te zien en te horen krijgen, is een Brel die uitsluitend in het Frans spreekt en zingt. Veelzeggend is dat een van de chansons die hij in zowel het Frans als het Nederlands uitvoerde (‘Le plat pays’/‘Mijn vlakke land’) alleen in de eerste versie te horen is en dat de Nederlandse ondertiteling tekortschiet. Jammer, want het gaat over Vlaanderen.
Brussel herdenkt dit jaar Brel, maar op de hoofdexpositie is dat vooral de op Parijs gerichte Brel en niet de zanger die ondanks zijn lied ‘De burgerij’ - dat gaat over ‘de vette burgerkliek’ - van Vlaanderen hield en van het Nederlands. Laten we niet vergeten dat zijn beide ouders Vlaming waren. Het is waar dat hij het wilde maken in Parijs (en dat hem dat uiteindelijk lukte: zijn afscheidsconcert van oktober 1966 vond plaats in de Olympia), maar hij bleef zanger van alle Belgen.
Brel - Le droit de rêver/Het recht om te dromen (t/m 17 januari 2004; toegang €8,-). Schildknaapstraat 50, Brussel; reserveren: telefoon 00 32 70 22 30 13. Meer informatie: telefoon 00 32 25 11 10 20, website www.brel-2003.be.
Auteursrechtelijk beschermd