Onze Taal. Jaargang 48

[Mededeling]

□ □ □ □

■ Beste lezers. Ik neem aan dat u schuld noch blaam treft, indien ik u mededeel, hoeveel leed mij sommige ontwikkelingen in spellingszaken doen. Hoe bestaan sommige mensen het, om klub, kollege (en waarom dan niet klup, kollezje) te schrijven? Zelfs heb ik onlangs laterna magika gelezen. Is niets dan meer heilig tegenwoordig? Men zegt dat we in een tijdperk van restauratie na de woelige jaren '60 leven. Soit. (Swà, dus) En waarom wordt dan die voortreffelijke letter c niet gerestaureerd? Was vroeger het eksperimenteren met spellingswijzen voorbehouden aan revolusjonere kontesterende maatschappijhervormers - tans rukt dit tiepe praktijken op naar de meest konzervatieve administratieve nivos. Maar ik zeg u: zo gaat het niet langer. We zullen hier met ons allen paal en perk aan stellen. Zo niet goedschiks, dan

[p. 72]

quaetscix. Anders salic noch wel uten anderen vateken tappen. Cortom: dmoet uut sijn mettenghecloeij. ■ Naar aanleiding van den opmerking van mijn kant in Onze Taal, 48e jaargang, nr. 7/8, vraagt een lezer zich af of men aan een product een bijsmaak kan toevoegen. (Te uwer wellicht overbodige informatie: ik stelde dat men trappist van mij best pils mocht noemen, zolang ze er de proletarische bijsmaak niet aan toevoegen). Nee, zegt de lezer in kwestie, zich noemende H.J.U.t.S. -deze H.J.U.t.S. dus stelt dat een bijsmaak een smaak is die niet aan de verwachtingen omtrent het product beantwoordt. Zijn redenering wil ik u niet onthouden. Persoonlijk vindt H.J.U.t.S. (Bert dus), dat jenever van het merk (...) naar steenkool smaakt. Hij kan dus zeggen, zegt hij, dat (...) jenever een bijsmaak heeft, namelijk als gevolg van het feit, dat de firma (...) er de smaak van steenkool aan toevoegt. Eventueel, vervolgt H.J.U.t.S., kan ik ook nog zeggen, dat de firma (...) daardoor een bijsmaak heeft. Maar ik, zegt hij, kan niet zeggen dat de firma Bols aan haar jenever een bijsmaak toevoegt. Immers: in het geval Bert steenkool zou eten, zou hij dezelfde smaak bezwaarlijk als bijsmaak kunnen aanduiden. Ik accepteer deze terechtwijzing deemoedig en dankbaar als correct. ■ Gerhard Werkman te Hoevelaken suggereert dat de discrepantie comfortabe//confortable in het Nederlands versus het Frans, weleens aan de Engelse invloed op het Nederlands vocabularium te wijten zou kunnen zijn. Vraag terug: zou dat dan ook voor aimabel, fabel, discutabel, horribel, libel, seducibel gelden? (Of vindt u dat het geen pas geeft, dit zooitje ongeregeld als argument voor de hypothese van de franse invloed te gebruiken? U zegt het maar). ■ Prof. Zaalberg schrijft naar aanleiding van ‘onderschrijden’, waarover ik het in het begin van dit jaar heb gehad: een aardig woord, maar wel een erg letterlijke nabootsing van unterschreiden dat evenals untertreiben in het duitse woordenboek staat. Toch jammer, dat wij in het Nederlands nooit kunnen onderdrijven. Tenzij we understatements gebruiken, natuurlijk. ■ Als alle mensen uit de DDR naar de bondsrepubliek emigreren, en vice versa, dan kunnen we zeggen dat Duitsland helemaal Oostersewesten ligt. Zo zouden we ook kunnen zeggen dat de Benelux Noorderstezuiden (of Zuidentenoorden) ligt, als alle bewoners van land zouden wisselen. (Wat de Luxemburgers moeten doen in dat geval, weet ik ook niet). Toch klinkt dit minder aardig dan Oostersewesten. Waarom? Omdat het laatste neologisme op bovenstebeste rijmt? ■ Een mensenliefhebber is een filantroop. Een boekenliefhebber is geen filobibel, maar een bibliofiel. Is een vrouwenliefhebber nu gynofiel (vgl. pedofiel), of filogyn (vgl. misogyn). Als ik u was, zou ik een gynofiel niet vertrouwen, terwijl wellicht sommige van uw beste vrienden filogyn zijn. Dit was ons filosofietje van de maand.

P.C.U.d.B.