Onze Taal. Jaargang 47

[p. 64]

IJ-rijm

Blijf, wijl 'k mijn tijd

Blij 't ij-rijm wijd,

Blijf, blijf mij bij, gij IJ,

Stijf vrij, wijl 'k lijm,

Mijn ij-rijk rijm;

Mijn wijs, mijn prijs zijt gij.

Gijs Bijdijk vrijt,

Hij slijt zijn tijd

Bij Rijswijks Trijn vrij, blijd;

Thijs Lijmrijks spijt

Blijkt bij zijn nijd,

Wijl Gijs bij Rijswijk vrijt.

Gijs, vrijtijd ijlt.

Mijn Gijs, gij wijlt,

Krijt Trijn, 'k blijk Bijdijks wijf.

Hij: Trijn, mijn Trijn,

Gij, gij blijft mijn,

'k Blijf dijn, dijn zij mijn lijf.

Schijn blij gij schijf!

Gijs Bijdijks wijf

Prijkt Trijn! Prijs, prijs, gij rij,

Vrij Rijswijk Trijn,

Bij Rijswijks wijn,

Zijt bij zijn rijnwijn blij!

Gijs, prijslijk, mijdt

Thijs Lijmrijks nijd,

Zwijgt wijslijk bij zijn Trijn.

Hij wijdt zijn tijd,

Hij wijdt zijn vlijt

Zijn wijf, zijn Trijnkijn fijn.

Thijs Lijmrijk slijpt

Zijn bijl, hij grijpt

Gijs Bijdijk, krijt: dijn wijf

Zij mijn... hij wijlt

Hij kijkt... hij ijlt -

Zijn bijl splijt Bijdijks lijf.

Gijs wijkt, hij zijgt -

Hij lijdt, hij hijgt -

Fij, ijslijk blijkt zijn pijn!

Hij krijt: gij zijt

Dijn Bijdijk kwijt,

Dijn Bijdijk kwijt, mijn Trijn.

Bij Rijswijks dijk

Slijkt Bijdijks lijk;

Zijn Trijn lijdt pijn, zij kwijnt.

Zij krijt: grijp vrij,

Gij Lijkgrijp mij,

Wijl 't tijdlijk zijn mij pijnt.

Prijst gij mijn rijm,

Schrijft gij: 't blijkt lijm;

't Zij, gij, schrijf gij vrij 't dijn.

Mijn ij-rijm wijk,

Dijn ij-rijm prijk,

Wijl 't ijslijk ij-rijk schijn.