Desgevallend
(L.K.) Een enkele keer ben ik in Zuidnederlandse geschriften de vorm ‘desgevallend’ ook wel ‘desvoorkomend’ tegengekomen. Is dat fout of staan deze woorden op één lijn met ‘desniettegenstaande’?
(Red.) We hebben de woorden nooit gelezen. ‘Des’ in ‘desniettegenstaande, desaangaande, desniettemin, desverlangd, desgevraagd, desgelijks e.d.’ is een oude tweedenaamvalsvorm, van ‘dat’. Het leeft nog voort in de genoemde ouderwets getinte woorden. ‘Desgevallend’ en ‘desvoorkomend’ keuren wij in ieder geval af daar ‘des’ hier een onderwerpsfunctie heeft: als dat gevalt, gebeurt, als dat voorkomt.