De Vraagbaak. Almanak voor Suriname 1915

Abattoir te Paramaribo.

Het Abattoir is bestemd voor het slachten van vee en de verdere behandeling daarvan.

Het toezicht op het Abattoir is opgedragen aan den geneeskundig inspecteur.

Personeel.

E. Vleming, directeur en keurmeester van het beestiaal, F. Corsten, onder-directeur van het abattoir, J.Th. Sullivan, opzichter, P. van Kempen, 1e knecht, G. Sullivan, 2e knecht, A. Jagershoek, 3e knecht.

Slachtdagen.

Het abattoir is geopend op alle werkdagen van 's morgen 5½ tot des namiddags 3 uur.

Bij uitzondering kan door den directeur vergunning worden gegeven ook op Zon- en feestdagen en buiten de boven aangegeven uren te slachten.

Tarieven.

Het tarief van de keur- en slachtgelden bij het gebruik maken van het Abattoir bedraagt:

Aan keurgeld

Voor runderen, paarden, muildieren, ezels en buffels per stuk f 1,50; voor varkens, schapen en geiten, per stuk f 0,60.

Aan slachtgeld.

Voor runderen, paarden, muildieren, ezels en buffels f 0,02 per kg. nettogewicht, voor varkens, schapen en geiten 0,02⁵ per kg. netto gewicht.

Onder netto gewicht wordt verstaan:

Voor runderen, paarden, muildieren, ezels, buffels schapen en geiten,het gewicht der vier bouten; voor varkens, het gewicht der twee helften, met inbegrip van huid, kop en pooten.

[p. 146]

Wordt met goedkeuring van den directeur gebruik gemaakt van het Abattoir buiten den gewonen tijd, dan is daarvoor aan extra slachtgeld verschuldigd: voor runderen, paarden, muildieren, ezels en buffels per stuk f 1,00 voor varkens, schapen en geiten f 0,50.

Het wegens noodslachting daar buiten, doch in Paramaribo geslachte dier, alsook het vleesch, afkomstig van buiten Paramaribo geslacht vee, en niet voorzien van een keuringsbewijs van den betrokken districtsgeneesheer, wordt in het Abattoir op gelijkewijze onderzocht als het vleesch van aldaar geslacht vee.

Wijze waarop runderen enz. geslacht worden.

Bij het slachten is het er om te doen, het dier zoo snel mogelijk te dooden, als het kan pijnloos, en daarbij een volledige uitbloeding te verkrijgen voor de duurzaamheid van het vleesch.

De wijzen om het dier te dooden zijn:

a.	dooden zonder voorafgaande bedwelming;
b.	dooden na voorafgaande bedwelming.

Het gekluisterde en op den grond gelegde dier, wordt den hals even onder het hoofd doorgesneden en daarmede de beide groote slagaderen enz.

Uit de slagaderen volgt de uitbloeding.

Deze methode is nog in toepassing naar de Joodsche ritus en wordt de idëale halssnede toegebracht door den kosher-snijder of sjochet.

Verder is de slachtwijze als volgt:

Met het schietappraat van Arthur Stoff te Erfurt.

Dit is een eenvoudig korte, dikwandige koperen buis; achter in de buis wordt een kogelpatroon gedaan, die door den dooder met de linkerhand tegen het voorhoofd wordt gehouden en door een lichten slag met een kleinen houten hamer wordt afgeschoten. De kogel dringt in de hersenen, waardoor het dier onmiddellijk bewusteloos neervalt en de halssnede wordt toegebracht.

Het aparaat werkt voortreffelijk.

Het slachten der varkens geschiedt ongeveer op dezelfde wijze; ook met een schietappraat van genoemde firma van dezelfde constructie, maar kleiner; dan wordt daarna de borststeek toegebracht, die de groote bloedvaten doorsnijdt en de verbloeding doet volgen.