Streven. Jaargang 21

[p. 217]

[1967, nummer 3]

[Bespreking inhoud]

Het volk Gods op de weg der mensheid, p. 219

Het lekencongres in Rome heeft de vragen van de wereld naar de Kerk gebracht. De rede van Dr. Kerstiens bij de opening van dit congres is zo'n bewijs van realiteitszin en tegelijk levend geloof.

Amerikaanse jezuïeten en het rassenprobleem, p. 234

Pater Arrupe, de Generaal-overste van de jezuïeten, heeft onlangs aan de Amerikaanse jezuïeten een brief geschreven over het rassenprobleem in de Verenigde Staten. In de pers zijn daar al enkele passages uit geciteerd, die nogal opzienbarend werden genoemd. De brief leek ons in ieder geval interessant genoeg om hem in zijn geheel te publiceren. Het is een kwestie waar wij allen iets mee te maken hebben.

Habitat 67, p. 244

Geert Bekaert en Ludo Bekkers hebben in Montreal Habitat 67 gezien, ‘een huis als een stad’, en hebben er een gesprek gehad met de architect Moshe Safdie. Geeft deze woonwijk een staal te zien van het bouwen en wonen van morgen, of is ze reeds een anachronisme? Ondanks de kritiek die op zijn project geformuleerd kan worden, is Safdie er in ieder geval in geslaagd, zijn opvattingen over bouwen en wonen duidelijk zichtbaar te maken.

Reflecties over de pil en de continuïteit van het menselijk lichaam, p. 256

Mede naar aanleiding van het recente Artsencongres over abortus analyseert schr. de continuïteit in discontinuïteit die bij het ontstaan van nieuw menselijk leven valt waar te nemen. Wanneer daar eenmaal meer klaarheid in is gebracht, kan het effect van de ‘pil’ in drie verschillende vormen beter worden nagegaan.

Er was eens een Synode...., p. 270

De hoofdredacteur van de Month was tijdens de synode in Rome en had gelegenheid om de nodige inside-information te krijgen. Zijn beoordeling van deze bisschoppenconferentie spaart de kritiek niet, maar is beslist constructief.

[p. 218]

Dood en onsterfelijkheid van de mens, p. 276

In de hedendaagse Sovjet-literatuur vindt men steeds meer sporen van een nieuwe bezinning op de thema's dood en eeuwigheid. M. Lathouwers toont dit in zijn artikel aan, mede aan de hand van een in een Russisch tijdschrift gevoerde discussie tussen de dichters Ilja Selwinskij en Lew Ozerow.