Staatsgevaarlik. Jaargang 1

[p. 25]

Het nieuwe Chanaän

Weer zijn de volkeren ten tocht gegaan
naar het Land van Belofte, naar Chanaän...
Vlaming, is je de staf ontgleden?
Honds moet de hoon zijn en zwaar de boet,
die je ketent in schand en kromt voor een knoet
Recht je rug bij de striem rond je leden.

Vorst over Vlaanderen,
te midden grauw schroot en shrapnelldans
in de IJzermartelie
plengden mijn broeders hun bloed, o, uit de bronnen:
hun geheiligde wonden, robijnrood
in 't aanschijn van den dood
geronnen,
tot kroongesteenten,
U ten tooi, minnaar der lelie.

Tans rust zacht hun gebeente
Weerkeer tot de moederlike substans.

Die heugenis: ons geloof.
O land, moegemarteld, verminkte landouwen,
reeds morren de muitermonden
tot aanklacht en eis om vergelding verbonden.
Opstanding allerwegen.

Almacht is onze liefde,
die zuivert der wereld smartgelaat
van dwang, onrecht en haat.
Broederschap breekt alle harten open
Grenzen en volkeren smelten in God.
Eén hart over de globe.

G. Bardemeyer.
Oogst 1919.