Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

[fol. 39v]

Het Boeck BARUCH.

Het Eerste Capittel.

1 Baruch schrijft een boeck in Babylonien. 3 ende leest het voor den Koningh Iechonias, ende voor het volck. 5 welck het selve hoorende weent, ende vast. 6 De Ioden senden gelt na Ierusalem, 10 om te offeren. 11 Vermanen haer te bidden voor Nabuchodonosor. 14 ende dit boeck te lesen, 15 ende hare sonden te belijden.

1

DIT zijn de redenen des boecks, die Baruch de sone Nerie des soons Mahasie, des soons Sedechie, des soons Asadie, des soons Chelkie, geschreven heeft in Babylonien.

2

In’t vijfde jaer, den sevenden [dagh] der maent, op dien tijt, in welcken de Chaldeen Ierusalem ingenomen, ende deselve met vyer verbrant hebben.

3

Ende Baruch las de redenen deses boecks in de ooren Iechonie des soons Iojakim, des Koninghs Iuda:

4

Ende voor de ooren des gantschen volcks, het welck tot dat boeck quam: ende voor de ooren der Machtige, ende der sonen der Koningen: ende voor de ooren der Oudtste, ende voor de ooren des gantschen volcks, van den kleynen, tot den grooten, voor alle die woonden in Babylonien by de riviere Sud.

5

Ende sy weenden ende vasteden, ende baden voor den Heere:

6

Ende sy versamelden gelt: naer dat een yegelicks hant vermocht.

7

Ende sy sonden het na Ierusalem, aen Iojakim den sone Chilkie, des soons Salom, den Priester: ende aen de Priesteren, ende aen alle het volck, die met hem te Ierusalem gevonden wierden.

8

Wanneer hy de vaten van’t Huys des Heeren ontfangen hadde, die uyt den tempel wech gevoert waren geweest: om die weder te brengen in het lant Iuda, op den tienden dagh der maent Sivan: [namelick] de silvere vaten, die Sedechias de sone Iosie, de Koningh Iude, gemaeckt hadde.

9

Na dat Nabuchodonosor de Koningh te Babel van Ierusalem wech gevoert hadde, Iechoniam ende de Overste, ende de gevangene, ende de Machtige, ende het volck van het lant: ende het selve na Babel gebracht hadde.

10

Ende sy seyden alsoo, Siet wy senden u gelt over: [kolom] koopt met dit gelt brand-offer, ende sond-offer, ende wieroock, ende bereyt spijs-offer: ende offert op den altaer des Heeren onses Godts.

11

Ende bidt voor het leven Nabuchodonosors des Koninghs van Babel, ende om het leven Balthasars sijnes soons: op dat hare dagen zijn mogen gelijck de dagen des hemels op der aerden.

12

Soo sal de Heere ons sterckte geven, ende sal onse oogen verlichten, ende wy sullen leven onder de schaduwe Nabuchodonosors des Koninghs te Babel, ende onder de schaduwe Balthasars sijns soons, ende sullen haer vele dagen dienen, ende genade voor haer vinden.

13

Biddet oock voor ons, tot den Heere onsen Godt: want wy hebben tegen den Heere onsen Godt gesondight: ende des Heeren toorn ende sijne gramschap en is van ons niet afgewendet, tot op desen dagh.

14

Ende ghy sult dit boeck lesen, het welck wy tot u gesonden hebben, om in ’t Huys des Heeren opentlick voor te lesen, op den feestdagh, ende op de dagen des bequamen tijts.

15

Ende spreeckt [aldus,] By den Heere onsen Godt is gerechtigheyt: maer by ons is schaemte des aengesichts, gelijck het te desen dage [gaet] den mannen Iuda, ende den inwoonderen van Ierusalem:

16

Ende onsen Koningen, ende onsen Oversten, ende onsen Priesteren, ende onsen Propheten, ende onsen vaderen:

17

Om der sonden wille, die wy voor den Heere begaen hebben.

18

Ende wy zijn hem ongehoorsaem geweest, ende en hebben de stemme des Heeren onses Godts niet gehoort, om te wandelen na de bevelen des Heeren, die hy voor ons aengesicht gegeven hadde.

19

Van den dagh af op welcken de Heere onse vaderen uyt Egyptenlant geleyt heeft, tot op desen dagh toe, zijn wy ongehoorsaem geweest tegen den Heere onsen Godt, ende zijn snel geweest om sijne stemme niet te hooren.

20

Ende aen ons zijn gekleeft de elenden, ende de vervloeckinge, welcke de Heere verordineert hadde door Mosem sijnen knecht, op den dagh, in welcken hy onse vaders uytgeleyt heeft uyt den lande Egypti: om ons te geven een lant dat vloeyde van melck ende honigh, gelijck het op desen dagh is.

21

Ende wy en hebben de stemme des Heeren onses

[fol. 40r]

Godts niet gehoort, na alle de woorden der Propheten, die hy tot ons heeft gesonden.

22

Maer een yegelick van ons is voort gegaen in de gedachten van sijn boos herte, om andere goden te offeren, ende quaet te doen voor de oogen des Heeren onses Godts.